برادرخوانده‌ی «لغو ویزا» معلول است!

سخنگوی وزارت امور خارجه مشکلات اجرایی مربوط به صدور ویزای فرودگاهی را تأیید کرد و گفت که «رفع این مشکلات جزو سیاست ماست». مشکلات ویزای فرودگاهی گاهی‌ در حدی است که گردشگر خارجی را تا مرحله‌ی دیپورت از ایران هم می‌رساند.

به گزارش خبرنگار سرویس گردشگری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، استفاده از ویزای فرودگاهی به‌عنوان برادرخوانده‌ی «لغو ویزا‌» پیشنهادی بود که حسن قشقاوی، معاون کنسولی و امور مجلس وزارت امور خارجه، در زمان مطرح شدن موضوع لغو ویزای ایران با 60 کشور‌ ارائه کرد؛ اما ظاهرا این برادرخوانده، اندکی معلول است و جایگزین کردن آن به‌طور گسترده برای لغو ویزا تا زمان به اجماع رسیدن اعضای کارگروه «تعیین کشورهای هدف برای اعمال مقررات لغو ویزا و تسهیل صدور ویزای گردشگران» جای تأمل بیشتری دارد. حالا هم که سخنگوی وزارت خارجه بی‌اطلاع از مشکلات ویزای فرودگاهی نیست‌، می‌طلبد این متولی سریع‌تر به رفع چالش‌های آن بپردازد تا سیاست‌هایی که دولت «تدبیر و امید» درباره‌ی روان‌سازی سفر اتباع خارجی، بویژه گردشگران به ایران تشریح کرده و عامل تحرک در بازارهای گردشگری، بخصوص اروپا و آمریکا شده است، صرفا یک ایدئولوژی به‌نظر نیاید.

تورگردانان ایرانی به‌عنوان بخش مرتبط با گردشگران خارجی همواره محدودیت‌های ویزای فرودگاهی را به نمایندگان وزارت خارجه گوشزد کرده‌اند که از جمله‌ی آن محدودیت‌ها می‌توان به اعتبار دو هفته‌ای آن‌، قابل تمدید نبودن‌ این اعتبار، تعداد انگشت‌شمار کارکنان بخش گذرنامه و ویزا در فرودگاه‌های بین‌المللی، معطلی چند ساعته‌ی گردشگران برای گرفتن ویزا و محدودیت در صدور تعداد ویزا برای یک گروه یا تور اشاره کرد.

اگرچه به گفته‌ی همین تورگردانان‌، این روزها شرایط صدور ویزای فرودگاهی اندکی بهتر شده، ولی این محدودیت‌ها به‌خاطر موجی که در ورود گردشگران خارجی راه افتاده است، بیشتر از گذشته جلوه می‌کند.

ابراهیم پورفرج - رییس جامعه‌ی‌ تورگردانان ایران - مدتی پیش درباره‌ی قابل تمدید نبودن ویزای فرودگاهی که مانعی برای ورود آسان تورهایی با مدت زمانی بیشتر از اعتبار این ویزا شده است،‌ با خبرنگار ایسنا سخن گفت و اظهار کرد: بیشتر آژانس‌های ایرانی و خارجی به‌خاطر لزوم طی کردن روند اداری طولانی در سفارتخانه‌ها و مسأله‌ی انگشت‌نگاری، ترجیح می‌دهند ویزای فرودگاهی بگیرند؛‌ اما این ویزا فقط دو هفته اعتبار دارد و قابل تمدید نیست.

سیروس اعتمادی - دیگر عضو جامعه‌ی تورگردانان ایران - نیز از مشکل دیگر ویزای فرودگاهی که به توجیه نبودن برخی مأموران مستقر در گیت صدور ویزا در فرودگاه‌های بین‌المللی مربوط می‌شود، به خبرنگار ایسنا‌ گفت و درباره‌ی اتفاقی که برای یکی از تورهایش رخ داده بود،‌ توضیح داد: گروهی سه نفره از اسکی‌بازان استرالیایی که از وزارت امور خارجه کشور‌ مجوز ورود داشتند‌، قرار بود در سفری که هفته‌ی پیش به ایران داشتند،‌ ویزای فرودگاهی بگیرند،‌ همه‌ی کارها انجام شده بود و تا اینجای کار مشکلی وجود نداشت؛ اما هنگام اجرای سفر،‌ دو نفر از اعضای گروه با تأخیر به هواپیما رسیدند و یک نفر از آن‌ها زودتر به فرودگاه امام (ره) ایران وارد شد و بدون هیچ مشکلی ویزای خود را گرفت. دو نفر دیگر تقریبا با یک روز تأخیر به فرودگاه امام (ره) آمدند و در ابتدای ورودشان با این موضوع مواجه شدند که مسوول صدور ویزا، مجوز وزارت خارجه را که از شخص اول گرفته بود، پیدا نکرد،‌ بعد هم که مجوز پیدا شد، برای یکی از اسکی‌بازها‌ ویزا صادر کرد و به نفر سوم به‌دلیل همراه داشتن دوربین عکاسی و فیلم‌برداری ویزا نداد!

او ادامه داد: مسوول صدور ویزا در فرودگاه به نفر سوم گفت که باید مجوز جدا بگیرد‌، چون فکر می‌کرد او به‌خاطر داشتن دوربین‌های عکاسی و فیلم‌برداری «خبرنگار» است و باید از وزارت ارشاد ایران هم تأییدیه بگیرد تا بتواند ویزای ایران را هم داشته باشد.

این تورگردان گفت: پیگیری‌های ما برای توجیه مسوولان مربوط در وزارت خارجه با وجود آن‌که قبلا برای این شخص تأییدیه و مجوز ورود صادر کرده بودند، حدود 9 ساعت طول کشید تا سرانجام ویزای او هم صادر شد؛‌ اما چرا باید چنین اتفاقی رخ دهد‌، آن هم در شرایطی که وزارت خارجه قطعا می‌دانست که برای چه کسانی این مجوزها را صادر می‌کند. مگر هر عکاس و فیلم‌برداری‌ «خبرنگار» است که مسوولان صدور ویزا در فرودگاه با این توجیه، مانع اجرای درست کار می‌شوند؟!

اعتمادی افزود: این گردشگر که همراه آن دو اسکی‌باز دیگر فقط چهار روز در ایران ماندند و در منطقه‌ی دیزین به اسکی کردن پرداختند‌، به‌خاطر توجیه نبودن مأمور ویزا در فرودگاه، تا مرحله‌ی دیپورت هم پیش رفت و اگر ما به‌عنوان آژانس مسوول پیگیری نمی‌کردیم، او ایران را با خاطره‌ای بد‌ ترک می‌کرد. آیا این امر جزو سیاست‌های وزارت خارجه است که می‌خواهد درهای کشور را روی گردشگران بگشاید؟!

انتهای پیام