ژنو 2 در آستانه برگزاری؛ ایران غایب بزرگ

به گزارش ایرنا، با وجود اینکه 4 نهاد منطقه ای و بین المللی و 30 کشور در اجلاس ژنو 2 شرکت خواهند کرد، بلاتکلیفی گروه های متعدد و غیرنهادینه موسوم به مخالفین و نیز اختلاف نظرهای شدید در میان کشورهای شرکت کننده دراین اجلاس بر سر چگونگی رسیدن به یک راهکار برای حل بحران یاد شده، باعث شده تا نتیجه بودن بخش بودن این اجلاس مورد تردید قرار گیرد.

از زمان برگزاری کنفرانس ژنو 1 در روزهای پایانی ژوئن سال 2012، اخضر ابراهیمی نماینده ویژه سازمان ملل درامور سوریه تلاش زیادی کرد تا کنفرانس بعدی را که امروزبا عنوان «ژنو2» شناخته می شود، در اولین فرصت ممکن برگزار کند.

اختلاف نظرهای شدید در میان کشورهای مدعی تلاش برای حل بحران سوریه، سردرگمی کلاف گروهای موسوم به مخالفین سوریه و تحت حمایت مالی و تسلیحاتی بیگانه، غروب و طلوع پی در پی و قارچ گونه گروه ها و گروهک های مخالف و تروریستی در سوریه بدون داشتن هدف مشخص، سرایت ناآرامی های سوریه به کشورهای منطقه به ویژه لبنان، رفتارهای متناقض با گفتار برخی دولت های غربی و منطقه ای مبنی بر تلاش آنها برای پایان دادن به مصائب مردم سوریه و شرط و شروط گذاشتن برخی کشورهای برگزار کننده ژنو 2 برای شرکت کنندگان در ایران اجلاس سبب شد تا تعیین یک زمان مشخص برای برگزاری کنفرانس ژنو 2 بارها با تاخیر مواجه شود.

اواخر ماه می 2013، نیمه اکتبر، 25 نوامبر، 12 دسامبر و حالا هم 22 ژانویه زمانی است که برای برگزاری این کنفرانس تعیین شده است و با وجود اینکه حتی فهرست نام نهادهای منطقه ای و بین المللی و کشورها برای شرکت دراین اجلاس منتشر شده است، با توجه به سیر پر فراز و نشیب تحولات و شد اختلاف ها، این بار هم تضمینی نیست که ژنو 2 روز 22 ژنوایه (دوم بهمن) برگزار شود.

براساس فهرستی که از نام کشورهای شرکت کننده در ژنو 2 منتشر شده است، با وجود تاکید فراوان بسیاری از کشورها و مقام های عالی بین المللی بر ضرورت حضور کلیدی تهران در ژنو 2، جمهوری اسلامی ایران غایب بزرگ این اجلاس است.

جمهوری اسلامی ایران به عنوان مدافع حقوق ملت سوریه و حامی راه حل سیاسی برای متوقف کردن ناآرامی ها در این کشور، از مدت ها قبل آمادگی حضور بدون پیش شرط خود را در کنفرانس ژنو 2 برای کمک به حل سیاسی بحران سوریه و پایان دادن به یکی از بزرگترین بحران های انسانی در قرن اخیر اعلام کرده است.

واشنگتن و برخی هم پیمانان غربی - عربی آن که تمایلی به حضور ایران تاثیر گذار ایران در ژنو 2 ندارند، حضور تهران در این کنفرانس را مشروط به پذیرش بیانیه کنفرانس ˈژنو 1ˈ (که روز 30 ژوئن سال 2012 برگزار شد) دانسته و اعلام کرده اند که تنها کشورهایی به این کنفرانس دعوت خواهند شد که مفاد بیانیه ˈژنو 1ˈ را قبول داشته باشند.

دربیانیه پایانی ژنو1، موضوع تشکیل دولت انتقالی در سوریه و کنار گذاشتن بشار اسد مطرح شده است. جمهوری اسلامی ایران تاکید به رای مردم سوریه دارد و معتقد است هرگونه تغییر در ساختار سیاسی و حکومت سوریه باید با رای مردم آن کشور باشد و رای واقعی مردم، صرف نظر از اینکه چه نتیجه ای به دنبال داشته باشد، مورد احترام ایران خواهد بود.

دولت سوریه که بهتر از هر دولت و کشور دیگری نسبت به مسایل و مشکلات خود اشراف داشته و به ویژه در طول بحران سه ساله این کشور بخوبی دوستان و دشمنان ملت سوریه را در میان کشورهای منطقه و جهان شناخته است، معتقد است حتی حضور نیافتن جمهوری اسلامی ایران در اجلاس ژنو 2، تاثیری در میزان قدرت و اثرگذاری تهران در جهت کمک صادقانه برای حل مسالمت آمیز مسایل سوریه و مردم این کشور نخواهد داشت.

سوریه اعلام کرده است که هرگونه راهکار احتمالی که در نشست ژنو 2 حاصل شود، پیش از هر چیز باید به رای مردم سوریه گذاشته شود و تنها در صورتی ضمانت اجرا پیدا می کند که اکثریت مردم سوریه آن را قبول داشته باشند.



** نهادها و کشورهای دعوت شده به ژنو 2

در کنفرانس ژنو 2، علاوه بر حضور نمایندگان عالی سازمان ملل، نمایندگانی از اتحادیه اروپا، اتحادیه عرب و سازمان همکاری های اسلامی حضور خواهند داشت.

فهرست اسامی کشورهایی قرار است در ژنو 2 حضور داشته باشند(30 کشور) به این شرح است: آمریکا، روسیه، چین، انگلیس، فرانسه، آلمان، کانادا، دانمارک، ایتالیا، اسپانیا، نروژ، سوئد، سوئیس، برزیل، ژاپن، هند، ترکیه، عربستان سعودی، قطر، عمان، امارات عربی متحده، الجزایر، مصر، عراق، کویت، لبنان، مراکش، اردن، اندونزی و افریقای جنوبی.

با وجود تاکید بسیاری از مقام های عالی بین المللی و بسیاری از کشورها بر ضرورت حضور ایران در ژنو 2، با توجه به نزدیک شدن به زمان برگزاری این اجلاس به نظر نمی رسد تغییری در فهرست شرکت کنندگان در این اجلاس ایجاد شود.

کارشناسان بر این باورند حضور کشورهایی نظیر برزیل یا آفریقای جنوبی و چند کشور دیگر در اجلاس ژنو 2 که تقریبا هیچ نفع یا ضرری از اوضاع سوریه متوجه آنان نمی شود، در مقابل غیبت کشور تاثیر گذار و نزدیکترین هم پیمان سوریه در این اجلاس، باعث ایجاد تردید نسبت به واقعی بودن اهداف برگزار کنندگان این اجلاس شده و چنین به نظر می رسد که این اجلاس، نمایشی با حضور متعدد بازیگرانی در نقش سیاهی لشگر بیش نیست.



** روزهایی که صدای طبل جنگ علیه سوریه شنیده شد

وقوع حملات شیمیایی مرگبار درمناطقی از سوریه درسال جاری و نشانه رفتن انگشت اتهام معارضه و دولت های مخالف دولت بشار اسد به سوی نیروهای دولتی سوریه به عنوان عامل استفاده از سلاح شیمیایی، بهانه ای جدید برای قوت گرفتن احتمال اقدام نظامی آمریکا و هم پیمانانش علیه سوریه شد.

این درحالی است که شواهد و قرائن زیادی وجود داشت که مواد بکارگرفته شده در ساخت این سلاح های شیمیایی از خارج از مرزهای سوریه به دست گروه های معارضه رسیده و دولت سوریه نقشی در انجام این حملات شیمیایی نداشته است.

برخی تصاویر تلویزیونی پخش شده از قربانیان این حملات نیز گویای کذب بودن ادعاها مبنی بر دخیل بودن دولت سوریه در انجام این حملات بود.

اگرچه امروز تقریبا همه کشورها و نهادهای بین المللی به این نتیجه رسیده اند که گزینه نظامی برای حل مسایل سوریه نتیجه عکس خواهد داشت، اما حدود چهار ماه پیش ( شهریور ماه سال جاری) بوی باروت و صدای طبل جنگ علیه سوریه کاملا از فاصله نزدیک شنیده می شد و تقریبا شمارش معکوس برای حمله نظامی آمریکا با همراهی برخی هم پیمانان غربی-عربی خود به سوریه آغاز شده بود.

اما جان کری وزیر امور خارجه آمریکا روز 18 شهریور در کنفرانس مطبوعاتی مشترک با سرگئی لاوروف همتای روس خود در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا راهی برای پیش گیری از حمله نظامی به سوریه باقی مانده است، جمله مهمی بیان کرد که ابتدا بسیاری تصور می کردند که او مرتکب خطای سهوی شده واین جمله را گفته است.

جمله جان کری این بود: بشاراسد با تحویل دادن همه سلاح های شیمیایی خود ظرف مدت یک هفته می تواند مانع اقدام نظامی آمریکا شود.

جان کری علاوه بر این اینکه یک سیاستمدار کارکشته و کهنه کار است، حقوق دانی زبردست است که واژه با واژه سخنانش را سنجیده و هدفمند بکار می برد و برخلاف این که گفته می شد ممکن است او در گفتن این جمله مرتکب خطای سهوی شده باشد، وزیر خارجه آمریکا نسبت به آنچه که دراین مصاحبه گفت کاملا اشراف داشت.



** همکاری سوریه برای از بین بردن سلاح های شیمیایی

به هر روی، دولت بشار اسد برای نشان دادن حسن نیت خود، ضمن قبول شرط جان کری برای متوقف کردن اقدام نظام آمریکا و جلوگیری از بهانه جویی های بیشتر، پذیرفت که تمام سلاح های شیمیایی خود را تحویل سازمان منع گسترش سلاح های شیمیایی وابسته به سازمان ملل بدهد و برای این منظور کارشناسانی از سوی این نهاد بین المللی وارد سوریه شدند و همکاری مطلوب سوریه با این نهاد بین المللی مورد تایید سازمان ملل و جامعه بین المللی قرار گرفت.

با وجود همکاری های قابل قبول دولت سوریه با بازرسان سازمان ملل، حمایت های مخرب غرب و برخی دولت های منطقه از گروه های ضدمردمی سوریه و ارسال غیرقانونی سلاح و کمک های مالی به این گروه ها متوقف نشد و تغذیه مالی و تسلیحاتی گروهای مخالف در سوریه از سوی عوامل بیگانه باعث شده است تا آتش جنگ و ناآرامی دراین کشور همچنان کودکان و زنان و مردان بی گناه را به کام مرگ بفرستد و میلیون ها نفر را مجبور به ترک خانه و کاشانه خود و اقامت در در اردوگاه آوارگان با بدترین شرایط کند.

از زمان آغاز بحران سوریه در سال 2011، طبق آمار و ارقام ارائه شده از سوی سازمان ملل تاکنون بیش از صد هزار نفر کشته شده اند و نزدیک به دو و نیم میلیون آواره سوری هم به کشورهای همجوار پناه برده اند ضمن اینکه بیش از 4 میلیون نفر از مردم این کشور هم مجبور به ترک خانه و شهرهای خود و نقل مکان به دیگر شهرهای و مناطق سوریه شده اند.

از: محمدرضا منافی

سیام** 1723**1535