آیت‌الله صدر از کارشناسان علم حدیث

آیت‌الله سیدحسن صدر که 11 ربیع‌الاول سالگرد وفاتش است، از کارشناسان علم حدیث بود و به همین سبب، به محدث کاظمینی مشهور بود.

به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روز جمعه 29 ماه مبارک رمضان سال 1272 ه . ق. بود که نوزادی زیباروی، از خانواده‌ای روحانی، در شهر مقدس کاظمین چشم به جهان گشود. پدرش او را حسن نامید. سید حسن صدر که در دامان خانواده‌ای فقیر، امّا با تقوا و فضیلت رشد کرده بود. به سفارش پدر، شروع به تحصیل علم نمود. پدرش استادانی فرزانه برای فرزندش انتخاب کرد. هنوز 15 بهار از عمر پربرکتش نگذشته بود که صرف و نحو و بیان و معانی و بدیع را کاملاً فرا گرفت. سپس علم منطق را فراگرفت. همت بلند و عزم راسخ سید حسن و نظارت همیشگی پدر در ادامه تحصیل وی باعث شد که در 18 سالگی فقه و اصول را از بزرگ‌ترین استادان کاظمین، که پدرش نیز یکی از آنان بود، فرا گیرد.

وی 17 ساله بود که به نجف مهاجرت کرد و در حوزه علمیه نجف، حکمت، کلام، فقه، اصول و سایر علوم اسلامی را فرا گرفت و در فقه و اصول مجتهد شد.

پس از آن آیت‌الله العظمی سید محمد حسن شیرازی به سامرا مهاجرت کرد و سید حسن صدر نیز در سال 1297 ه . ق. برای بهره بردن از محضر مرجع بزرگ شیعه، به سامرا مهاجرت نمود و مدت 17 سال در آن اقامت گزید. وی ضمن استفاده از درس آیت الله‌ شیرازی، خود نیز به تدریس پرداخت و پس از رحلت آیت الله شیرازی، سید حسن صدر همراه پسر عمویش، سید اسماعیل صدر به زادگاهش کاظمین بازگشت.

سید حسن صدر علم صرف و نحو را از علامه باقر بن محمد حسن آل یاسین و علامه سید باقر بن الحیدر فرا گرفت. علم معانی و بیان و بدیع را از شیخ علامه عطار و علم منطق را از شیخ محمد بن الحاج کاظم و میرزا باقر سلماسی فرا گرفت. او حکمت و کلام را از پدرش، شیخ محمد باقر شکی، شیخ محمد تقی بایکانی؛ شیخ عبدالنبی نوری طبرسی و محمد تقی گلپایگانی یاد گرفت؛ فقه و اصول را نیز از پدرش، عبدالحسین بن نعمه الطریحی و میرزای شیرازی؛ اخلاق را از ملا حسینقلی همدانی و علوم غریبه را نزد شیخ عبدالحسین هندی فرا گرفت.استادان وی، همگی از بزرگان حوزه بودند.

علامه محمد جواد بلاغی، شیخ مرتضی آل یاسین کاظمی و بسیاری از فرزانگان جزو شاگردان سید حسن صدر بودند.

سید حسن صدر از کارشناسان علم حدیث بود و به همین سبب، به محدث کاظمینی مشهور بود.

از آثار وی 82 کتاب به یادگار مانده است از جمله:

اصول دین و اخلاق: الدرر الموسویه فی شرح العقائد الجعفریه، وی در این کتاب، ضمن تبیین اصول دین، امامت را از منابع اهل سنت اثبات می‌کند، سبیل الصالحین: این کتاب هفت راه سیر و سلوک و عبادت خدا را بیان می‌کند، احیاء النفوس بآداب ابن طاووس. این کتاب درباره ارتباط بنده با خدا و بنده با اولیاء الله و بنده با ملائکه و مردم بحث می‌کند، سبیل الرشاد فی شرح نجاه العباد، حاشیه بر العروه الوثقی، المسائل النفسیه، نهج السداد فی حکم اراضی السواد، تبیین الاباحه (در این که نماز خواندن با اجزاء حیوان مشکوک) جائز است، ابانه الصدور: در مورد ارث و خیلی از کتابهای علمی و دینی مفید دیگر.

82 سال از عمر این اسوه تقوی گذشته بود که حالش دگرگون شد و مریض گشت. وی را به منزل پسرش واقع در محله کرخ بغداد بردند، تا کار مداوا راحت‌ ‌تر انجام شود. امّا هنگام سفر آخرت فرا رسیده بود. وی هنگام غروب خورشید روز پنج شنبه 11 ربیع الاول سال 1354 ه . ق. چشم از دنیا فرو بست و به دیدار یار شتافت.

منابع:

کتاب علمای معاصرین، ملا علی واعظ تبریزی، اعیان الشیعه و گنجینه دانشمندان

کتاب شیعه و پایه گذاری علوم اسلامی

کتاب علمای بزرگ شیعه از کلینی تا خمینی

انتهای پیام