آیتالله عبدالله جوادیآملی، با بیان اینکه « "حبل متین" بودن قرآن یعنی طناب آویزان محکم بسته شده که یک سر این طناب در نزد خداوند است» گفت: خداوند قرآن را به وسیله حبل آویخت و نازل کرد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه قم، این مرجع تقلید در تفسیر آیات 1 تا 4 سوره یس در مسجد اعظم قم گفت: سوره مبارکه یاسین در مکه نازل شده که عناصر محوری این سوره اصول دین و بخشی از خطوط کلی اخلاق و فقه و حقوق است.
وی افزود: سورههایی که به صورت مبسوط به احکام و فقه و مسائلی چون جهاد، زکات، حج و صوم و دیگر مسائل فقهی پرداختهاند در مدینه نازل شدهاند.
این مرجع تقلید با بیان اینکه «طبق روایات سوره یاسین قلب قرآن است» گفت: برخی بر این هستند که آیه 12 این سوره باعث شده است که این سوره به عنوان قلب قرآن نامگذاری شود.
وی ادامه داد: مرحوم علامه طباطبایی فرمود ما از استادمان مرحوم قاضی سوال کردیم چرا سوره یاسین قلب قرآن است؟ ایشان گفتند به مناسبت آیات پایانی سوره یاسین است.
این مرجع تقلید با تاکید بر اینکه «هر چیزی ملکوتی دارد و ملکوت هر چیزی دست خداست» گفت: خدای سبحان به عنوان سبحان و با اسم سبحان زمامدار ملکوت اشیاء است و ملک و عالم طبیعت به دست خدایی است که اسم شریفش با اسم تبارک ظهور کرده است.
آیتالله جوادیآملی گفت: یاسین از حروف مقطعه نیست چرا که در آیه سه خداوند خطاب به پیامبر(ص) میفرماید: «إِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ» که نشان میدهد قبل از این خطاب قبلا پیامبر(ص) با همان آیه اول و «یس» مورد خطاب قرار گرفته است.
این مفسر قرآن کریم، ادامه داد: اگر خطابی قبل از این آیه نباشد نباید این گونه پیامبر(ص) مورد خطاب قرار بگیرد و بنابراین «یس» حروف مقطعه نیست و یک آیه است.
وی با بیان اینکه «سوره مبارکه "یس" از وحی و نبوت شروع شده است» گفت: حکمت را نیز خداوند به خیر کثیر در این آیه معرفی کرده است و حقیقت حکمت را با شواهد مختلف باید جستجو کرد ولی قرآن را به حکیم بودن معرفی کرد پس معارف قرآن کوثر است یعنی خیر کثیر است.
این مفسر قرآن گفت: سوگندی که خداوند سبحان مطرح میکند نظیر سوگند در محاکم قضایی نیست که از سوی کسی که بینه (دلیل و شاهد) ندارد مطرح میشود و سوگند در برابر بینه است.
آیتالله جوادی آملی، با بیان اینکه «سوگند خداوند تبارک و تعالی به بینه است و در اینجا دلیل نبوت پیامبر(ص) همین قرآن است» ادامه داد: خداوند بر همین دلیل که نشانه پیامبر بودن پیامبر است قسم خورده است و قسم به معجزه برای اثبات پیامبری و قسم به دلیل و بینه است.
این مدرس حوزه با بیان این مهم که قرآن حبل المتین است، گفت: یک طرف آن که «عربی مبین» است در دست انسانهاست و طرف دیگر آن که «علی حکیم» است در دست خداوند است.
آیتالله جوادی آملی، ادامه داد: قرآن کریم ذات اقدس اله را عزیز و غفور معرفی کرد و از عزت و قدرت الهی بسیار سخن به میان آورد و اگر قرآن از جناب خدایی باشد که ذاتا عزیز است پس قرآنی که از جانب او نازل شده است عزیز بالعرض است چرا که از خداوند عزیز نشات گرفته و نفوذ ناپذیر است.
انتهای پیام
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است