کليساى سنندج در ضلع غربى خيابان نمکى و در محله قديمى آقازمان که محلهاى مسيحىنشين است قرار دارد. اواخر صفويه در زمان حکومت شاهعباس دوم هنگامى که ارامنه توسط دولت عثمانى به ايران تبعيد شدند، گروهى از آنها در شهر سنندج ساکن و احتمالاً درهمان زمان به ساخت کليسا اقدام نمودند.
در گلدسته ناقوس کليسا کاشىهاى معقلى و گرهچينى قابل ملاحظه است. حجارى سنگهاى سردر ورودى که داراى نقش گل لوتوس و ترنج است، کار استادان سنندجى است. اين کليسا داراى قناتى فعال است و آبنماى زيبايى نيز در داخل حياط آن در ضلع جنوبى ديده مىشود.