در دفاع يارگيري، هر بازيکن مستقيماً مسئوليت دفاع از يک مهاجم را بر عهده دارد. دفاع يارگيري، نياز به قابليت بازيکنان در ارائه يک کار گروهى و منسجم دارد. بازيکنان در دفاع يارگيري، نه تنها بايد از مهاجم مستقيم خود به خوبى دفاع کنند، بلکه لازم است در شرايط خاص، به ساير هم‌تيمى‌هاى خود کمک برسانند. با توجه به پراکندگى مدافعان در اين نوع دفاع، همهٔ آنها بايد قادر باشند در هر نقطه از زمين هم دفاع کنند؛ هم ريباندکننده باشند؛ هم قادر به اجراء ضدحمله باشند و در صورت نياز، بهترين پاس‌دهنده و يا دريبل‌کننده باشند. هر دفاع تيمى براساس شرايط بازيکنان تيم، شرايط بازيکنان تيم مقابل، نوع حملهٔ تيم مقابل و بسيارى عوامل ديگر، انتخاب و اجراء مى‌شود. بنابراين، هم مربى تيم و هم بازيکنان بايد با ”نقاط قوت - Advantages“ و ”نقاط ضعف - Disadvantages“ يک دفاع تيمى آشنا باشند تا انتخاب آگاهانه و اجرائى موفقيت‌آميز داشته باشند.