یک عمر افتخار اهالی ورزش در خطر/ بفرمایید «سرقت» بی‌دردسرِ طلا!

خبرگزاری مهر - گروه ورزش: موزه ملی ورزش، المپیک و پارالمپیک به عنوان تنها مکان ورزشی عمومی که یادگاری‌های زیادی از تاریخ ورزش ایران را در خود جای داده به صورت رسمی افتتاح شد. اگرچه سال‌ها از طرح شکل گیری موزه و پیش بینی محل آن در کمیته ملی المپیک می‌گذرد اما این برای اولین بار در تاریخ چند صد ساله ورزش ایران است که موزه تخصصی ویژه اهالی این عرصه و علاقه مندانش به بهره برداری می‌رسد تا به واسطه آن بیشتر بتوانند با گوشه و کنار ورزش کهن و نوین ایران آشنا شوند.

البته موزه افتتاح شده به جز انتقادی که برای ثبت رسمی به نام وزارت ورزش به آن وارد است، ایرادهای دیگری هم دارد به خصوص در مورد چگونگی چیدمان یادبودهای اهدایی و منافات آن با سناریوی پیش بینی شده که احتمالاً به خاطر نو بودن کار و بی تجربگی در این زمینه است و البته ساخت تندیس‌هایی که کمتر شباهتی به خود ورزشکاران دارند اما ایراد بزرگ واردِ به این موزه در مورد «امنیت» آن است و اینکه به نظر می‌رسد هیچ پیش بینی اولیه ای برای آن نشده در حالی که این مهم هیچ ارتباطی به تازه شکل گرفتن موزه ندارد چرا که جزو قوانین همیشگی و بدیهی و بعضاً نانوشته برای هر موزه‌ای به حساب می‌آید.

شرایط برای «سرقت» مهیاست
با اعلام رئیس کمیته ملی المپیک و تاکید معاون اول رئیس جمهور بازدید از موزه ملی ورزش برای عموم مردم آزاد خواهد بود با این حال کوچک‌ترین قوانین امنیتی - به صورت پنهان یا آشکار - در موزه پیش بینی نشده طوری که ساختار فعلی موزه ورزش و شرایط آن هیچ تفاوتی با مرکز خرید یا زمین بازی ندارد؛ این مسئله جدی ترین خطر برای جدیدترین موزه کشور به حساب می‌آید آن حد که شرایط برای بی دردسرترین نوع «سرقت» در آن مهیا است.

برای اثبات این ادعا همین بس که مدال طلای حمید سوریان بدون هیچ حفاظی روی یک تابلو و در کنار دوبنده وی قرار گرفته است. سه - چهار مدال عبدالله موحد هم به گردن تندیس ساخته شده از وی آویزان شده در حالی که هیچ حفاظی در اطراف این تندیس تعبیه نشده است. بنابراین خیلی راحت و بی دغدغه و در کمترین زمان ممکن می‌توان یکی از این مدال‌ها را از جای خود برداشت بدون اینکه کسی متوجه شود.

مدال‌های موحد و سوریان هیچ حفاظ امنیتی ندارد

در مورد خیلی دیگر از یادبودهای اهدایی به موزه ملی ورزش هم همین شرایط وجود دارد مانند مجموع وسایل اهدایی از طرف اسکی بازان که شامل البسه، کفش و چوب اسکی آنها می‌شود. چیدمان این لوازم هم بر روی سکویی انجام شده که بدون حفاظ است و به راحتی می‌توان به آنها دستبرد زد.

البته خیلی دیگر از یادبودهایی که در اختیار موزه ملی ورزش قرار گرفته، داخل ویترین‌های شیشه‌ای قرار گرفته‌اند اما خبرنگار مهر کسب اطلاع کرده که هیچیک از آنها ضد سرقت نیستند و به راحتی می‌توان با یک ضربه یا با استفاده از یک تیغ، به اشیای داخل آنها دسترسی پیدا کرد.

مهم‌تر از همه اینکه موزه ملی ورزش در هیچیک از دو طبقه اول و دوم کمیته ملی المپیک مجهز به دوربین مدار بسته برای کنترل رفت و آمدها و اتفاقات رخ داده نیست و همین عامل اصلی در نا امنی این موزه است که باعث می‌شود در صورت بروز هر اتفاقی، از پیگیری آن عاجز ماند.

«باید»