گروه ورزشی - خبرگزاری مهر: کشورهای توسعه یافته در ورزش با شناخت درست و عمیق از آوردگاههای بزرگی چون المپیک و بازیهای آسیایی به اهمیت مدالهای توزیع شده در ورزش پایه پی برده اند و با سرمایه گذاری بر روی این رشتهها، صعود چشمگیری در رده بندی نهایی این دو رویداد داشته اند.
در المپیک ۲۰۱۶ ریو در دوومیدانی ۴۷ مدال و در شنا ۳۴ مدال طلا توزیع شد و در رتبههای بعدی کشتی، دوچرخهسواری و ژیمناستیک هرکدام با ۱۸ مدال سهمی در جدول مدالها داشتند. پرسش این است که سهم ورزش ایران از این تعداد مدال چقدر است؟
نکته جالب اینکه کاروان ۶۴ نفره ایران در المپیک ریو موفق شد ۳ مدال طلا، یک نقره، ۴ برنز و مجموع ۸ مدال کسب کند در حالی که مایکل فلپس به تنهایی در شنا، ۵ مدال طلا و یک مدال نقره کسب کرد و این نشان از اهمیت و تأثیر رشته مهمی مانند شنا دارد.
آریا نسیمی شاد شناگر ۱۷ ساله ایران موفق شد با وایلد کارت در المپیک ریو حضور داشته باشد و همان زمان صحبتهایی درباره استعداد بی نظیر آریا در رسانهها شکل گرفت اما حال در فاصله یک سال تا المپیک توکیو آریا نسیمی شاد کجاست؟ آیا شنای ایران از کمبود استعداد و نیروی انسانی رنج میبرد یا مشکل جای دیگری است؟
با وجود تلاشهایی که صورت گرفته اما هنوز شنا ایران به جایگاهی مناسبی در آسیا و جهان نرسیده است. هر چند واترپلو پس از ۱۲ سال و سه دوره غیبت در بازیهای آسیایی با هدایت السکاندر چیریچ موفق شد مدال با ارزش برنز را پس از ۴۴ سال برای ایران کسب کند.
این مدال هم هر چند ارزشمند و قابل تقدیر بود اما نتوانست نگاهها را به سمت این ورزش جلب کند و مسئولان پس از تبریکات معمول دوباره بی توجهیها را شروع کردند و در سال منتهی به مسابقات کسب سهمیه المپیک و در حالی که رقبا در حال آماده سازی هستند، فدراسیون ایران در حال جنگیدن برای در اختیار داشتن استخر آزادی، تنها استخر استاندارد در کل کشور است.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است