دوره عجیبی بلای جان موسیقی سنتی شده است

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، حسام‌الدین سراج و اردشیر کامکار بنا دارند تا کنسرت «ترانه‌های زمین» را روز ۱۳ اردیبهشت ماه در تالار وحدت برگزار کنند و به اجرای قطعات قدیمی و خاطره‌انگیزی مثل «تو بی من»، «بارانه»، «برگیسویت»، «سرمست و بی‌گاه» و ... بپردازند.

به همین مناسبت این دو هنرمند عصر امروز (شنبه ۳۱ فروردین ماه) مهمان کافه خبر بودند و درباره این رویداد موسیقایی به گفت‌وگو پرداختند که در ادامه بخشی از آن را می‌خوانید، مشروح این گفت‌وگو به زودی در خبرآنلاین منتشر خواهد شد.

در بخشی از این گفت‌وگو اردشیر کامکار در پاسخ به این پرسش که این کنسرت به گونه دیگری در دی ماه سال ۹۶ با حضور دو نوازنده ترک که باغلاما و عود می‌نواختند برگزار شد، کنسرت امسال با اجرای قبل چه تفاوتی دارد؟ گفت: «ما همانطور که گفتیم با این دو نوازنده که از ترکیه آمده بودند و نوازندگان خیلی خوبی هم بودند تصمیم گرفتیم زبان مشترکی پیدا کنیم که معمولا در کشورها همسایه ما وجود دارد را پیدا کنیم و آقای سراج این تصمیم را گرفتند. برخی از قطعات بخشی از موسیقی مشترک میان کشورها مانند کشورهای عربی، ترکیه، ایران، آذربایجان و... بودند.»

او ادامه داد: «از این ملودی‌ها استفاده کردیم و چند کار هم خودمان ساختیم که اجرا کردیم، بیشتر هدف ما این بود که آن حالت فیوژن که قبلاً اجرا می‌شد و به شیوه بداهه نوازی بود، یعنی دو نوازنده از کشورهای مختلف کنار هم می‌نشستند و قطعه‌ای را به صورت بداهه اجرا می‌کردند. ما در کنسرت امسال تمایل نداشتیم که خیلی اینطور باشد و سعی کردیم آهنگ‌ها را تنظیم شده و هماهنگ‌تر اجرا کنیم. تفاوتش با کنسرت سال گذشته در این است که نوازندگان ترک دیگر نیستند و از نوازندگان ایرانی بهره بردیم و سازهای باغلاما، عود و سنتور استفاده می‌شوند، به نظرم فضای خوبی ایجاد شده که اگر بتوانیم خوب از عهده آن بر بیاییم تجربه موفقی باشد.»

این نوازنده درباره تغییر نوازندگان و تاثیر آن بر اجرای قطعات، بیان کرد: «بخشی از آن کارهایی که به عهده نوازندگان ترک بود مثل خوندن یا ملودی‌های کردی که ما اجرا می کردیم و آن‌ها هم ملودی نزدیک به آن را اجرا می‌کردند، در این کنسرت این مسایل را کمتر داریم. ضمن آنکه سنتور به جمع سازها اضافه شده و ممکن است آشنایی نوازندگان ایرانی با موسیقی ایرانی بر اجرا تاثیرگذار باشد، به نظرم این کنسرت اجرای قوی‌تری دازد و خوب است که به نوازندگان ایرانی هم فرصت اجرا دهیم.»

حسام الدین سراج هم درباره کنسرت و ویژگی های آن اینچنین گفت: «این کار سال ۹۶ با ایده موسیقی مشترک میان کشورهای مختلف شکل گرفته است و سرپرستی آقای اردشیر کامکار در آن کنسرت بسیار غنیمت بود چون آن نوازندگان خیلی راحت خودشان را در گروه پیدا می کردند به هر حال مجموعه کار دو سال پیش در وزارت کشور اجرا شد. امسال ما نوازنده های عود و باغلاما را داریم که نوازنده باغلاما ترک است اما ترک تبریز است و توانایی نواختن سازهای عود، باغلاما و تار و سه تار را دارد. ما آن بخش های خواندن به زبان ترکی یا کردی را هم همنوایی می کنیم تا اشکال‌های کار در بیاید.»

او افزود: «مجموعا دو تصنیف از جناب کامکار داریم که یکی از آثار حافظ است (سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی) و دیگری هم از مولوی (بی گاه شد بی گاه شد خورشید اندر چاه شد) است. همچنین ترانه هایی که ریشه مشترک دارند مانند ترانه «شانه» که به زبان های اسپانیایی، عربی، ایرانی، ترکی و ... خوانده شده است را هم اجرا می کنیم.»

کامکار درباره اینکه موسیقی فیوژن مخالف و موافقانی دارد، مانند کنار هم قرار گرفتن سازهای ایرانی و ترکی، نظرش را اینطور بیان کرد: «به هر حال موسیقی ایرانی غالب است و نوازندگان هم اهل ایران هستند اما اگر بخواهیم مشترکات را پیدا کنیم باید از نوازندگان کشورهای دیگر که حرفه‌ای هستند دعوت کنیم اما قدرت مالی این کار را نداریم و به اسپانسر قوی نیاز داریم.»

او افزود: «ضمن آنکه من فوق‌العاده صدای آقای سراج را دوست دارم چون مهربان است و به دل می‌نشیند و لهجه‌های مختلف را خیلی خوب ادا می‌کند.»

سراج در بخش دیگر این نشست درباره شهرت آلبوم «باغ ارغوان» در دهه ۶۰ که خیلی مورد استقبال قرار گرفت، توضیح داد: «این آلبوم مربوط به سال ۶۴ است، به نظرم این دهه کارهای باارزش در موسیقی ایران تولید شد، مانند آثار استاد لطفی، استاد شجریان، گروه کامکارها که این آثار با ارزش شنیده می‌شدند، فکر می‌کنم این دوره، دوره عجیبی است که کارهای باارزش تولید می شود اما خوب و درست توزیع نمی شوند.»

کامکار در راستای سخنان سراج، تاکید کرد: «به نظرم حمایت کننده ندارد، الان خیلی ها هستند که پیش ما می آیند، آواز می‌خوانند و ساز می‌زنند و خیلی هم خوب هستند، خصوصا بچه های شهرستان که از ما می خواهند کمک‌شان کنیم که اگر بتوانیم حتما می‌کنیم اما کمکی از دست ما ساخته نیست، ولی هیچ شرکت یا مکانی که بخواهد حامی این‌ها باشد نیست و با توجه به گسترش اینترنت همه به جای خرید قطعات، آن‌ها دانلود می کنند و فکر می‌کنم که موسیقی سنتی به زودی فراموش شود. به نظرم مردم خیلی زیاد به جنبه تفریحی موسیقی نگاه می کنند تا به جنبه اندیشمندانه آن.»

این هنرمند ادامه داد: «من با شادی مخالف نیستم اما تاریخ سرزمین ما پر از غم و اندوه بوده است و ما نمی توانیم گذشته را فراموش کنیم و بگوییم شاد هستیم، به زور نمی شود شاد بود، شادی خیلی خوب است و من طرفدار آن هستم مانند موسیقی کردی که پر از لحظات شاد است و می‌توانیم این را هم به موسیقی ایرانی تسری دهیم. فکر می‌کنم مردم باید آگاهانه در این زمینه کار کنند و به فرزندان‌شان یاد دهند تا از موسیقی اصیل و فاخر حمایت و توجه کنند، الان متاسفانه این مسئله در ایران کمرنگ شده است.»

سراج هم در این راستا بیان کرد: «موسیقی این روزها جنبه تفننی پیدا کرده و بعد هنری آن دیده نمی شود و کنسرت تنها برای ساعاتی خوش بودن برگزار می‌شود و به نظرم نهادهای فرهنگی باید در این زمینه اقداماتی انجام دهند.»

۵۷۲۴۳