چرا «رسانه ملی»، «رسانه میلی» شد؟

آفتاب: مدتی است که «تلویزیون» به جهت پخش برخی از برنامه ها به شدت مورد انتقاد بعضی از مسئولین و بسیاری از مردم قرار گرفته است؛ از پخش سریال های بی محتوا گرفته تا پخش مستندهایی که به گفته بسیاری از منتقدین شاید به خاطر این است که حواس مردم از اتفاقات سیاسی و اقتصادی این روزها پرت شود.
به گزارش آفتاب این اتفاقات شاید رسانه ملی را در ذهن بسیاری از عوام و متخصصین به «رسانه میلی» تبدیل کرده است؛ رسانه ای که بدون در نظر گرفتن سلایق مخاطبین فقط به فکر پر کردن آنتن است. شاید این ناهمگونی در برنامه های تلویزیونی را بتوان به عنوان علتی برای گرایش مردم به ماهواره ها و شبکه های آن طرف آبی دانست.
اگر به وضعیت مطبوعات طی سال های اخیر توجه کنیم، بسیاری از نشریات و روزنامه ها به دلایل مالی، از دست دادن مخاطب و... ورشکست شده و جای خالی شان در گیشه ها مشهود است. عده بسیاری از مخاطبان مطبوعات و نشریات این روزها تبدیل به تماشاگران پر و پا قرص شبکه های ماهواره ای تبدیل شده اند ولی چرا تلویزیون خودی نتوانست آنها را پای برنامه های داخلی بنشاند؟! چرا حتی بسیاری از کالاهای داخلی، تبلیغات شان را به شبکه های آن طرف آبی می دهند و تلویزیون داخلی در جذب چنین آگهی هایی ناکام مانده است؟!
شاید بتوان یکی از بزرگ ترین علل را مدیران غیر متخصص رسانه ملی عنوان کرد. به قول بهروز بهزادی یکی از پیشکسوتان عرصه مطبوعات، در گذشته مدیران تلویزیون از افراد رسانه ای انتخاب می شدند در حالی که این روزها مدیران بخش های مختلف تلویزیون افراد غیر متخصص در امر رسانه می باشند.
وی درباره رقابت تلویزیون با شبکه های ماهواره می گوید:  «رسانه ملی با شبکه های ماهواره ای وارد رقابت نمی شود زیرا مدیران تلویزیون معتقدند که شبکه های ماهواره ای دشمن هستند و با آنها وارد رقابت نمی شوند.»
ما در تلویزیون برنامه سازان خوب و قدری داریم که اگر دست و بال شان بازتر گذاشته شود می توانند برنامه هایی تولید کنند که بتواند رقیب برنامه های ماهواره ای باشد البته این بدان معنی نیست که پا روی خط قرمزها بگذاریم و اصول اخلاقی را کنار بگذاریم.
بسیاری از منتقدان بر این باورند که تلویزیون ملی قصد دارد در موقعیت های حساس اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، نظر و فکر مخاطب را از این مسائل منحرف کند بنابراین رو به ساخت و تولید برنامه های غیر مرتبط با وضعیت موجود آن زمان می زند اما باید گفت اگر واقعا قصد تلویزیون این باشد شبکه های ماهواره ای هم دارند همین کار را با رنگ و لعاب بیشتر و قوی تر انجام می دهند و نتیجه این می شود که مخاطب به جای تماشای برنامه ها و مستند های بی مزمون و بی محتوا همان رنگ و لعاب های ترکیه ای را ترجیه می دهد و این نتیجه ای برای تلویزیون ندارد جز از دست دادن و ریزش شدید مخاطب.

محسن باقری