دینداری فارغ از فهمِ درست دین، از نتایج دیانت بی‌نصیب است

به گزارش خبرگزاری مهر، متن زیر یادداشتی از مصطفی دلشاد تهرانی است که از کتاب رهزنان دین: آسیب‌شناسی دین و دینداری در نهج البلاغه، صفحات ۵۷-۵۸ انتخاب شده است.

اگر دین به درستی فهمیده نشود و عمیق دریافت نگردد، فهمی آسیب‌دیده و دریافتی آفت‌زده در انسان شکل می‌گیرد و چنین فهم و دریافتی راهبر به مقاصد دین نیست. 

در کمان ننهند الّا تیرِ راست          
این کمان را، باژگون کژ تیرهاست
راست شو چون تیر و، وا رَه از کمان         
کز کمان، هر راست بجْهد بی‌گمان      

مثنوی معنوی‌، مولوی، دفتر اول، ابیات۱۳۸۴-۱۳۸۵

دینداری مبتنی بر بدفهمیدن و نفهمیدن دین، گِرد خود گشتن و راه به جایی نبردن است، چنانکه امیر بیان، علی(ع) فرموده است:

«الْمُتَعَبِّدُ عَلَی غَیْرِ فِقْهٍ کَحِمَارِ الطَّاحُونَةِ یَدُورُ وَ لاَ یَبْرَحُ.»  
الاختصاص، شیخ مفید، صفحۀ ۲۴۵

متعبّد بدون فهم