تلاش جریان دوقطبی‌ساز برای حذف دلسوزان نظام

به کاربردن مفهموم دوقطبی توسط مقام معظم رهبری به معنای نفی وجود جناح بندی های سیاسی متعارف و نهادینه اصولگرا و اصلاح‌طلب نیست. برداشت من از فرمایش رهبری از نهی آقای احمدی نژاد برای حضور در انتخابات پیش رو و ایجاد فضای دوقطبی که فرمودند به این معنا نیست که ایشان این جناح بندی های سیاسی را نفی می کنند چرا که لازمه برگزاری یک انتخابات پرشور، با مشارکت بالا و رقابتی وجود دیدگاه های مختلف سیاسی در عرصه انتخابات و گرم شدن فضای انتخاباتی است.

به نظر می رسد آنچه در این نهی نهفته بود، پرهیز دادن آقای احمدی نژاد از تکرار تجربه سالهای 84 و 88 است که عملا این دوگانه سازی توسط احمدی نژاد صورت گرفت.

اگر به یاد داشته باشیم احمدی نژاد در این دو انتخابات با این شعار وارد انتخابات شد که بنا دارد دایره بسته قدرت را باز کرده و از این منظر به همه روابط و مناسبات پیشین و به همه شخصیت های امتحان پس داده در کوران انقلاب به شدیدترین وجه ممکن حمله کرد تا جایی که ایشان و اتاق فکر نامبرده، پیروزی او در سال 84 را وقوع انقلاب دوم نامیدند.

در این بستر علاوه بر رقبای انتخاباتی ایشان یعنی آقایان موسوی، کروبی، هاشمی رفسنجانی، شخصیت هایی همچون آقای ناطق نوری و بزرگان دیگر از هر دو جناح اصولگرا و اصلاح طلب به بدترین شکل ممکن مورد تاخت و تاز قرار گرفتند و دستگاه تبلیغاتی احمدی‌نژاد صحنه انتخابات را اینگونه آرایش داد که همه شخصیت ها و ظرفیت های انقلابی قبل از ایشان مسئله دار بوده و تنها ایشان است که بنا دارد دولت عدالت محور، پاکدست و امام زمانی تاسیس کند.

ایجاد این فضای دوگانه باعث حذف تقریبا اکثریت مطلق دلسوزان کشور شد که تا قبل از این واقعه با وجود حضور هر رییس جمهوری در راس قوه مجریه، مشغول خدمتگزاری بودند.

در جریان انتخابات سال 88 نیز همین رویکرد به صورت شدیدتر تعقیب شد و پس از رفتارهای تحریک آمیز و تحقیرآمیز ایشان، بزرگترین مشکل امنیتی در حوزه انتخابات برای جمهوری اسلامی ایران رقم خورد.

آقای احمدی نژاد و اتاق فکر ایشان در تداوم ایجاد فضای دوقطبی میان احمدی نژادی ها و کلیت انقلاب، بدون هیچ قبول مسئولیتی همه آن مسئولیت ها را بر نظام تحمیل کردند و این روند تا پایان دوره دوم ریاست جمهوری ایشان ادامه داشت. در عین حال این تقابل در دوره دوم وسیع تر و گسترده تر شد تا جایی که آقای رییس جمهور مقابل اوامر رهبری که فصل الخطاب است، ایستاد و شاهد 11 روز خانه نشینی او بودیم و قوه مجریه عملا رها شد و از این طریق نشان داد که استراتژی دوقطبی کردن از سوی او حد و مرزی نمیشناسد.

من فکر میکنم با وجود این سابقه فکری، کارنامه عملکردی و شخصیت جنجالی که آقای احمدی نژاد دارد، رهبری انقلاب به موقع و به صورت حکیمانه ایشان را از ورود مجدد به عرصه انتخابات و آغاز پروژه دیگر ایجاد انشقاق و دوقطبی سازی مخرب باز داشتند که اقدام بسیار مناسب و پسندیده ای بود.

امیدوارم این نهی رهبری به ایشان مبنی بر عدم ورود به دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، مقدمه ای برای رسیدگی به تخلفات بیشمار او نیز باشد. بر اساس گزارش رسمی دیوان محاسبات، فقط بیش از دو هزار تخلف در حوزه احکام و ردیف های بودجه مصوب مجلس در کارنامه آقای احمدی نژاد ثبت و ضبط است که این علاوه بر سایر پرونده های مربوط به سوء عمل اوست.

اگر آن پرونده ها قبل از ورود رهبری به موضوع به جریان می افتاد و رسیدگی می شد چه بسا نیازی به ورود مقام معظم رهبری به این مقوله نبود و ا عملا بنا به احکامی که در یک دادگاه عادل در قوه قضاییه محاکمه می شد و از ورود مجدد به عرصه انتخابات و دوقطبی سازی فضای کشور باز می ماند.

فعال سیاسی اصلاح طلب و عضو بنیاد امید ایرانیان