تعبیر آیت الله مصباح از فتنه گران؛ کسانی که فکر می کنند به اسلام خدمت می‎کنند، اما....

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به آیاتی از قرآن تصریح کرد: در بین انسان ها کسانی هستند که حکم شیطان را دارند، انسان نیز ممکن است که کارش به جایی برسد که در مقابل خدا بایستد و ابراز وجود کند؛ هر موجودی خیر خود را می خواهد و می داند که نتیجه آن چه عذابی است، اما باز هم اختیاراً لجبازی می کند و عناد می ورزد؛ اینها حساب شان روشن است و هیچ گاه نمی گویند که شیطان دچار فتنه شد، بلکه می گویند شیطان فریب خورد، در صورتی که شیطان خود فریب دهنده است و فریب نخورد؛ حساب شیاطین انس و جن که آگاهانه راه غلطی را انتخاب می­کنند و حتی به این قانع نیستند که خود به جهنم ببرند، سعی می کنند دیگران را هم با خود همراه کنند.

آیت الله مصباح یزدی افزود: بحث درباره آن کسانی است که گاهی کار خوب و گاهی کار بد انجام داده و گاهی غفلت می کنند و مصداق روشن آن این است که کسی سالیان درازی راه خوبی را انتخاب کند، اما یکدفعه بر حسب ظاهر امر بر می گردد؛ درباره شیطان هم این مسأله وجود دارد که از ابتدا تکبر در وجودش بود.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به موضوع خطبه پنجاهم درباره علت پیدا شدن فتنه در میان مردم اشاره کرد و گفت: آغاز فتنه ها از هوای نفس شروع می شود؛ افراد دلخواه هایی دارند و این ها غلبه و هیجان پیدا می کند و عواملی اینها را تقویت کرده و به جایی می رسد که در مقابل اینها تسلیم می شوند؛ اینطور نیست ندانند فلان کار غلط است و عواقب بدی دارد، بلکه در ابتدا خود را به تغافل زده و مسامحه می کنند و می گویند که به موقع توبه خواهیم کرد.

رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با اشاره به اینکه نفس موجود عجیبی است، اظهار داشت: برخی متوجه کار خود می شوند و خیال می کنند که به اسلام خدمت می کنند؛ چنین افرادی اگر بخواهند می فهمند چکاره هستند، اما خود را به نفهمی می زنند؛ اینها زندگی آخرت را به دنیا فروخته و در حقیقت مبتلا به فتنه هستند.

نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری با اشاره به اینکه گناه به تدریج سبب از دست رفتن ایمان در انسان می شود، انسانی که در سراشیبی گناه قرار می گیرد، دیگر نمی تواند جلوی خود را بگیرد و کم کم ایمانش را از دست می دهد؛ این در صورتی است که می توانست خود را کنترل کند؛ قرار گرفتن در گناه و از دست دادن ایمان ابتدا از تمایل به گناه، مسخره کردن مؤمن و تلاش برای رسیدن به مقام شروع می شود و اگر خود را کنترل نکند، دیگر حریف نفسش نخواهد شد.

1727