سمینار روشهای دسترسی به خدمات درمانی در عملیات پشتیبانی از صلح

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دفتر کمیته بین المللی صلیب سرخ در حراره، در این سمینار که در پایتخت زیمبابوه برگزار شد، «ژنرال کاکا مودامبو» مسئول هماهنگی کمیته خدمات درمانی نظامی در جامعه توسعه اقتصادی جنوب آفریقا گفت: وقتی دسترسی به مراقبت های درمانی در زمان عملیات حفظ صلح با مانع روبرو شده و یا متوقف می شود، نیروهای حافظ صلح دیگر نمی توانند به اهداف خود دست یافته و شاهد افزایش خطراتی می شویم که به طور یکسان متوجه نیروهای حافظ صلح و غیرنظامیان هستند.

این سمینار به طور مشترک توسط کمیته بین المللی صلیب سرخ و کمیته خدمات درمانی نظامی در SADC، به عنوان بخشی از پروژه مراقبت های درمانی در معرض خطر برگزار شد. در این سمینار از تجارب شرکت کنندگان استفاده شد و راه حل هایی که آنان مؤثر می دانستند مطرح شدند. «توماس مرکلباخ» ریاست دفتر نمایندگی منطقه ای کمیته بین المللی صلیب سرخ در حراره گفت: برای رسیدگی به مسئله فقدان شدید حس احترام به کارکنان، تجهیزات و تأسیسات درمانی که کماکان در درگیری های مسلحانه شاهد آن هستیم، اتخاذ این رهیافت عملی امر بسیار مهمی است.

شرکت کنندگان در این سمینار، در چارچوب عملیات پشتیبانی از صلح توصیه هایی را به واحد خدمات درمانی نظامی SADC، نیروهای آماده باش یا ذخیره SADC و کشورهای عضو این جامعه ارائه کردند. تمرکز این توصیه ها بر آماده سازی برای پاسخگویی به نیازهای درمانی و حفاظت از تأسیسات و تجهیزات درمانی بود.

کمیته بین المللی صلیب سرخ همچنان از دولت ها و کنشگران غیردولتی دعوت می کند تا در این امر مشارکت داشته و به این ترتیب اجماع و نیروی محرکه ای ایجاد شود تا بدین وسیله تضمین دسترسی به مراقبت های درمانی کماکان به مثابه روح عملکرد بشردوستانه شناخته شود.

پروژه مراقبت های درمانی در معرض خطر طرحی پیشنهادی از سوی نهضت بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر است که هدف از آن رسیدگی به موضوع خشونت علیه بیماران و نیز کارکنان و تأسیسات درمانی است. طی این پروژه که در ۲۰۱۱ آغاز شد، از چندین نشست مشورتی، کارگاه آموزشی، میزگرد و مطالعه در سطح جهان حمایت مالی به عمل آمده تا توصیه ها و اقدامات عملی که می توانند دسترسی به مراقبت های درمانی و ارائه آن را در زمان درگیری مسلحانه و دیگر شرایط اضطراری ایمن تر کنند، شناسایی شوند. در حال حاضر تمرکز پروژه مراقبت های درمانی در معرض خطر بیشتر بر روی ترویج و پیاده سازی این توصیه ها و اقدامات هم در سطح جهانی و هم در سطح ملی است.