آرزوهایتان را در تلویزیون برآورده کنید/ اجرای کنسرت در پادگان

مهرداد شاملو درباره طراحی برنامه «زندگیمون قصه نبود» که هر هفته جمعه ها و شنبه ها ساعت ۲۲ از شبکه آموزش روی آنتن می رود، گفت: اسفند سال ۹۲ شبکه از ما تولید یک برنامه را خواست و ما با توجه به تاک شوهایی که در تلویزیون وجود داشت طرح یک برنامه را ارایه کردیم.

وی ادامه داد: در میان تاک شوهای تلویزیون تنها برنامه «ماه عسل» موفق بود که در آن افراد داستان زندگی خود را تعریف می کردند و اتفاقی را رقم می زدند اما ما می خواستیم این اتفاق را خودمان در برنامه ایجاد کنیم و خود برنامه اتفاق محور باشد.

کمک می کنیم تا آرزوها محقق شود

سردبیر «زندگیمون قصه نبود» با اشاره به محور اصلی این برنامه یادآور شد: ما تحقیقات زیادی داشتیم و یک طرح اولیه ارایه دادیم که به دلایلی مورد قبول واقع نشد تا اینکه ما بنای برنامه خود را بر این اساس گذاشتیم که در برنامه آرزوهای افراد را محقق کنیم. افرادی که به برنامه ما می آیند لزوما اتفاق خارق العاده ای در زندگیشان رخ نداده است اما آنها مردمی هستند که شاید در راستای یک هدف یا آرزو تلاش بسیاری کرده اند و اینجا کمک می کنیم تا این آرزو محقق شود. ابتدا فکر می کردیم این کار بسیار آسان است اما زمانیکه شروع کردیم به یافتن مردم و صحبت با آنها از هر ۱۰ نفر ۹ نفر هیچ آرزویی نداشتند.

شاملو اضافه کرد: هدف ما در این برنامه این است که تلویزیون از مقام یک راوی و ناصح صرف به جایگاهی تبدیل شود که خودش بتواند اتفاقی را رقم بزند و یکی از ظرفیت های برنامه های تلویزیونی این است که می توانند به شروع اتفاقات و جریان ها کمک کنند.

وی با اشاره به یکی از سوژه هایی که به برنامه دعوت شد، گفت: به طور مثال یکی از سوژه های ما کودکی بود که در کردستان زندگی می کرد و آرزو داشت محل زندگی اش عاری از مین باشد. ما هم در این برنامه با متولیان امر صحبت کردیم تا زمین محل زندگی آنها پاکسازی و حتی به یک زمین بازی تبدیل شد. ما حدود ۱۶ میلیون مین عمل نکرده داریم و شاید توانسته باشیم تنها ۱۰۰ عدد از آنها را خنثی کنیم اما همین کار می تواند شروع یک حرکت باشد.

پیش تولیدی برابر با دو فیلم سینمایی

شاملو با اشاره به پژوهش هایی که برای تولید این برنامه انجام شده است، گفت: پیش تولید برنامه ما از پیش تولید دو فیلم سینمایی بیشتر شد یعنی حدود یک سال و دو ماه پیش تولید ما طول کشید تا بتوانیم سوژه ها را پیدا کنیم و شرایط را برای برآورده کردن آرزوی آنها مهیا کنیم.

سردبیر برنامه «زندگیمون قصه نبود» درباره اقداماتی که در این برنامه صورت می گیرد و تحقق آرزوها بیان کرد: بعضی از آرزوهایی که سوژه ها در این برنامه مطرح می کردند اگرچه در نگاه اول ممکن است به عنوان مشکل برداشت شود اما مسائلی بودند که در نهایت یک آرزو شده بودند. به طور مثال ما پسر نوجوانی را داشتیم که حدود ۱۷۰ کیلو وزن داشت و آرزویش این بود که مدل شود ما هم با یک پوشاک بزرگسال صحبت کردیم و این امکان فراهم شد. هم اکنون هم عکسی از این پسر به عنوان یک بنر تبلیغاتی بر سردر کمپانی مذکور است.

اولین اجرای کنسرت در یک پادگان

وی با اشاره به یکی دیگر از سوژه های برنامه عنوان کرد: یکی دیگر از شرکت کننده های ما دختر خانمی بود که آرزو داشت گوینده شود اگر چه او مشکلات بسیاری هم در زندگی خود داشت اما آرزویش گوینده شدن بود. من با یکی از دوستانم که گوینده رادیو جوان بود صحبت کردم تا ببینم چگونه می توان آرزوی این دخترخانم را برآورده کرد. هنگام ضبط برنامه دوست گوینده من به استودیو آمد و از آن جایی که سوژه و مهمان در ابتدا نباید یکدیگر را ببینند ما عکس دختر را به گوینده نشان دادیم و بعد شرایط برای آن خانم مهیا شد به کلاس های گویندگی رفت و حتی توانست یکی از برنامه های «پرانتر باز» را اجرا کند.

شاملو همچنین به یکی دیگر از اتفاقات این برنامه اشاره و بیان کرد: ما برای اولین بار توانستیم در پادگان اجرای کنسرت داشته باشیم. البته این اتفاق آرزوی شخص خاصی نبود اما ایده ای بود که من برای غافلگیر کردن به نظرم آمد و شاید یکی از سخت ترین برنامه های ما بود که باید مسئولان پادگان را راضی می کردیم.

سردبیر و طراح برنامه «زندگیمون قصه نبود» درباره دلیل خود از طراحی این برنامه عنوان کرد: برنامه های تلویزیونی باید خروجی مناسبی داشته باشند به نظر من تلویزیون جای آموزش های مستقیم نیست. خروجی برنامه ما از آلبوم موسیقی گرفته تا یک فیلم سینمایی، اقامت گرفتن یک خانواده افغان در ایران و فیدبک نسبت به دوستی های ایران و افغانستان بود و... بود.