انتظار می‌رفت یکی از پزشکان خاندان سینایی شوم/ از اول شاعر بودم

خسرو سینایی کارگردان پیشکسوت سینمای ایران که به تازگی مجموعه شعری با عنوان «اتاق صورتی» از او منتشر شده است در گفتگو با خبرنگار مهر به علاقه خود به شعر و ادبیات ایران اشاره کرد و گفت: اصولا سوءتفاهم کلی درباره من وجود دارد که بد نیست به بهانه انتشار مجموعه اشعار «اتاق صورتی» به نوعی زوایای پنهان این سوءتفاهم را روشن کنم.

وی درباره این سوءتفاهم توضیح داد: ورود من به عرصه فیلمسازی خارج از سیستم متداول و معمول شکل گرفته است. من در خانواده ای که همگی پزشک بودند متولد شدم و این انتظار وجود داشت که من نیز یکی از پزشکان خاندان سینایی شوم اما اینطور نشد و به نوعی به میراث خانوادگی خود پشت کردم و راه هنر را آغاز کردم.

کارگردان فیلم تحسین شده «عروس آتش» با اشاره به علاقه خود به ادبیات ایران گفت: از زمانی که خواندن و نوشتن را آموختم به ادبیات علاقه بسیاری داشتم و دوران متوسطه پای شب شعرهای فریدون مشیری و سیمین بهبهانی می نشستم و گاهی هم شعرهایی را که نوشته بودم در این محافل می خواندم و بعضا هم مورد تشویق قرار می گرفتم. پس از آن به اروپا رفتم، در رشته معماری و موسیقی تحصیل کردم و در این مدت به طور کلی از جریان های ادبی که در کشورم می گذشت دور بودم و به نوعی از آن جریان‌ها جا ماندم اما شعر همواره با من بود و حاصل آن انتشار کتاب «تاول های لجن» در سال ۱۳۴۲ شد که ژازه تباتبایی این کتاب را منتشر کرد و رضا براهنی و نادر نادرپور اشعار آن را پسندیدند.

کتاب خودم را از کنار خیابان خریدم

سینایی ادامه داد: نکته جالب برای خودم این بود که همه نسخه های «تاول های لجن» به پایان رسید و خود من یک نسخه از این کتاب را نداشتم تا اینکه چندسال پیش یک دست فروش کنار خیابان انقلاب این کتاب را به حراج گذاشته بود و من اشعار خودم را خریدم.

کارگردان فیلم «گفتگو با سایه» درباره ورودش به سینما بیان کرد: سال‌ها گذشت و در عرصه سینما پا گرفتم و گرفتاری های خاص خودم را داشتم اما در این مدت هم اشعاری می نوشتم که حاصل آن شد کتاب «ترانه شاپرک های سفید». ناگفته نماند که هیچگاه خودم را ادیب و یا شاعر نمی دانم و هر آنچه می نویسم به نوعی زمزمه های شخصی است. یادم هست زمانی که می خواستم کتاب دوم خود را نامگذاری کنم به اسم «زمزمه های کنج اتاق» فکر کردم ولی در نهایت عنوان «ترانه شاپرک های سفید» را بر دفتر دوم اشعارم گذاشتم.

این نوازنده آکاردئون درباره نگارش کتاب شعر «اتاق صورتی» گفت: اواخر سال۱۳۹۰ بود که به دلیل جراحی که روی کمرم انجام شده بود، نمی توانستم ساز بزنم و یا فیلم بسازم. خسته شده بودم و نمی خواستم ذهنم خالی بماند به همین دلیل اشعار پراکنده ای که داشتم را جمع آوری کردم و از نو شعر گفتم. «اتاق صورتی» به نوعی فعالیت ذهنی من در آن دوران محسوب می شود.

کارگردان فیلم «شرح حال» با اشاره به این مطلب که برخی از مخاطبان در مواجهه با این کتاب شعر می گویند وجه دیگری از سینایی را شناخته اند، گفت: جالب است در مواجهه با برخی از مخاطبان می شنوم که بعد از خواندن «اتاق صورتی» می گویند با چهره ای تازه از من آشنا شده اند. این در حالی است که شاعرانگی خسرو سینایی وجهه اصلی من است. بیش از اینکه خود را یک سینماگر بدانم به روح شاعرانگی خود ایمان دارم و معتقدم از جمله فیلمسازانی هستم که با شعر چشم به دنیای هنر گشوده ام.

وی در بخش دیگر صحبت‌هایش درباره فعالیت‌های سینمایی‌اش عنوان کرد: فیلمنامه های منتشر نشده بسیاری دارم و همه تلاشم این است که این فیلمنامه ها را به رمان تبدیل کنم.

قاچاق «جزیزه رنگین» در شیراز

سینایی که فیلم «جزیره رنگین» را در نوبت اکران دارد با اشاره به فراهم کردن شرایط اکران این فیلم سینمایی گفت: در حال بررسی شرایط اکران و موقعیت فیلم های در نوبت نمایش در طول سال هستیم تا زمان مناسبی برای نمایش این فیلم سینمایی پیدا کنیم. متاسفانه با خبر شدم «جزیره رنگین» در دفتری در شیراز در حال تکثیر است و اقدام به فروش این فیلم قبل از نمایش کرده است.

وی در پایان گفت: در ساخت این فیلم با بنیاد سینمایی فارابی شریک هستم و وکیل این نهاد سینمایی مرا از این ماجرا مطلع کرد و قرار است برای پیگیری این مساله هفته آینده سفری به شیراز داشته باشیم. همچنین قرار است فیلم «جزیره رنگین» در تاریخ ۲۵ خردادماه ساعت ۵ عصر در سینما تک خانه هنرمندان نمایش داده شود.