پیگیری کیفیت خواب با دستگاه سنجش تنفس

سیستم جدیدی که صدای هر تنفس و خروپف را در زمان خواب ضبط می‌کند، می‌تواند جایگزینی را برای فناوری بالینی پیگیری خواب ارائه کند.

به گزارش سرویس علمی ایسنا، محققان دانشگاه بن گوریون الگوریتمی را برای تحلیل صداهای ضبط شده تنفس فرد طراحی کرده‌اند تا طول خواب را اندازه‌گیری کرده و اختلالات خواب را تشخیص دهند. برای مثال این دستگاه می‌تواند برای شناسایی افراد مبتلا به آپنه خواب که در طول شب چندین بار تنفس آن‌ها قطع می‌شود، مورد استفاده قرار بگیرد.

در آزمایشات، سیستم جدید از دقت حدود 83 درصد در مقایسه با ارزیابی پیچیده خواب برخوردار بوده که پزشکان در آزمایشگاه‌های خواب بالینی انجام می‌دهند. اگرچه سیستم جدید هنوز از دقت ردیاب‌های تناسب اندام که به سنجش خواب نیز می‌پردازند، برخوردار نیست.

داشتن خواب کافی برای سلامت، کیفیت زندگی، بهره‌وری کار و خیلی چیزهای دیگر ضروری است. استاندارد طلایی برای سنجش خواب در در آزمایشگاه، دستگاه پلی‌سومنوگرافی است که شامل الکترودهای الکتروانسفالوگرافی برای سنجش امواج مغزی، اکوکاردیوگرافی برای سنجش سیگنال‌های قلب و الکترومیوگرافی برای اندازه‌گیری فعالیت عضلات است.

اما پلی‌سومنوگرافی پرهزینه بوده و فرد باید یک شب را در آزمایشگاه بگذراند؛ این یکی از دلایلی است که بیماری 80 درصد افراد مبتلا به اختلالات خواب ناشناخته می‌ماند.

ردیاب‌های تناسب اندام نیز به پیگیری خواب می‌پردازند. مدل‌های که Fitbit Force و Jawbone UP به ارائه گزینه پیگیری خواب می‌پردازند، بر حسگرهای حرکتی برای پیگیری طول خواب و کیفیت آن در کاربر تکیه دارندY اگرچه این دستگاه‌ها نیز چندان دقیق نبوده و برای تشخیص‌های پزشکی در مورد شرایطی مانند آپنه خواب قابل استفاده نیستند.

سیستم غیرتهاجمی جدید برای تشخیص خواب یا بیدار بودن افراد بر اساس صدای تنفس آن‌ها طراحی شده است. هنگامی که فرد خواب است، عضلات مسیر هوای بالایی شل شده و صدای تنفس را نسبت به زمان بیداری فرد بیشتر می‌کند.

محققان در این تحقیق 150 فرد را یک شب در آزمایشگاه خواب نگداشته و به ارزیابی آن‌ها با استفاده از حسگرهای هر دو سیستم جدید و سنتی پلی‌سومنوگرافی پرداختند. این آزمایشات نشان داد که 92 درصد موارد شرکت کنندگان خواب بودند و سیستم صوتی به درستی خواب بودن آن‌ها را تشخیص داد.

اما این سیستم عملکرد ضعیفی را در تشخیص بیدار بودن شرکت‌کنندگان نشان داده و تنها در 57 درصد موارد توانست بیداری آن‌ها را درست شناسایی کند؛ به عبارت دیگر این سیستم در نیمی از موارد، بیداری را به عنوان خواب تشخیص داده بود.

گام بعدی محققان، تولید نسخه متحرک‌تری از سیستم بوده تا همه بتوانند از آن مانند یک تلفن هوشمند در خانه استفاده کنند؛ آن‌ها همچنین امیدوارند بتوانند سیستم خود را برای استفاده در تخت‌خواب‌های دو نفره و بیشتر تطبیق دهند.

نتایج این تحقیق در مجله PLOS ONE منتشر شده است.

انتهای پیام