"گل مراد"عاشقان هنر را حسرت به دل گذاشته است/ از "آرزوهای سلطان قلی" تا خاموشی لهجه مشهدی

به گزارش خبرنگار مهر، کمتر کسی است که صاحب لهجه شیرین مشهدی در صدا و سیمای خراسان رضوی را به یاد نیاورد، لهجه ای که با نقش گل مراد جای خود را برای همیشه در دل مردم شهر بهشت باز کرد و ماندگار شد، هنرمندی که این روز ها بر اثر سکته قدرت تکلم ندارد و خاموش است.

رضا رضاپور متولد 1322 در محله نوغان مشهد هنرمندی که از 16 سالگی وارد عرصه هنر و نمایش شده و با نمایش کارهای زیبا و هنرمندانه خود بارها و بار ها برای کار در پایتخت دعوت شد.

"گل مراد"، "آرزوهای سلطان قلی"، "سایه ای برای همه" و " عالیه" از جمله کارهای تلویزیونی و "درآرزوی ازدواج"، "گریزازشهر" و "کیمیا" از جمله کار های سینمایی شاخص رضا رضاپور در ایام فعالیت حرفه ای محسوب می شود.

نیم قرن فعالیت در صدا و سیمای خراسان رضوی

رضاپور همراه خیلی از بزرگان امروز سینمای کشور از جمله داریوش و انوشیروان ارجمند، داوود کیانیان و زنده یاد منصور همایونی روزگاری یکه تازان تئاتر و نمایش مشهد بودند، برخی از این هنرمندان بنا به دلایلی به پایتخت مهاجرت کردند و امروز از هنرمندان مطرح کشور محسوب می شوند اما این استاد بزرگ با وجود دعوت به کار در پایتخت ترجیح داد در شهر موطن خود مانده و به تازکاران این عرصه آموزش دهد و همین امر باعث شد وی جایگاه خاصی در بین هنرمندان مشهدی پیدا کند.

این هنرمند برجسته بیش از نیم قرن در صدا و سیمای خراسان رضوی با لهجه زیبای خود هنرمندی کرد اما از چهارم آذر 1392 پس از چند بار سکته مغزی تکلم خود را به طور کامل از دست داد و از عرصه فعالیت هنری کنار رفت.

چند وقتی بود که جویای حال این هنرمند برجسته شهرمان بودیم ولی به علت نامساعدی حال ایشان موفق به دیدارشان نشدیم اما در پی دعوت اهالی تئاتر مشهد از استاد رضاپور برای نمایش "طبیب اجباری"، پسر استاد از خبرنگار مهر دعوت کرد تا از نزدیک و در جمع دوستان و شاگران استاد که همه جزو پیشکسوتان یا هنرمندان مطرح استان هستند از ایشان دیدن کنیم و این چنین شد که بیرون آمدن استادی از جنس هنر پیشکسوتان و هنرمندان تئاتر و نمایش را دور هم جمع کرد.

معلمی افتخار هنرمند خراسانی

امیرشهرام رضاپور پسر استاد در  گفتگو با خبرنگار مهر می گوید: پدر متولد سال 1322 هستند، کارمند رسمی آموزش و پرورش و مدرک معادل فوق لیسانس هنرهای نمایشی دارند و همیشه به این که یک معلم هستند افتخار می کنند.

وی با بیان اینکه پدر بیش از نیم قرن در صدا و سیمای خراسان فعالیت داشتند، عنوان می کند: از چهارم آذر 1392 در پی یک حمله شدید سکته مغزی پدر یک هفته در بیمارستان قائم بستری شدند ولی متاسفانه سه روز بعد از ترخیص مجددا دچار یک حمله شدیدتر مغزی شده و تا چند ساعتی در کما بودند که بعد از این اتفاق سمت راست بدنشان کاملا از کار افتاد و تکلم شان بطور کامل از بین رفت و دیگر قادر به ادامه کار هنری نبودند.

رضاپور در خصوص آغاز فعالیت هنری استاد می گوید: پدر به علت علاقه بسیار به فعالیتهای هنری در دوران تحصیل به کارهای نمایشی مشغول شدند اما در سن 16 سالگی توسط شادروان استاد فریدون صلاحی به صدا و سیمای خراسان دعوت شدند و این آغاز کار حرفه ای پدر در صدا وسیما بود.

همکاری با زنده یاد فریدون صلاحی

وی ادامه می دهد: پدر همزمان در گروه هنری "نیما" با زنده یاد صلاحی همکاری داشتند و همچنین در دوران سپاهی دانش کارهای هنری انجام می دادند البته پدر با همه گروه های مشهد همکاری داشته و به بازیگری و کارگردانی مشغول بودند.

رضا پور می گوید: عمده فعالیت پدر بعد از انقلاب متمرکز در صدا و سیمای خراسان شد و زیاد کار تئاتر انجام ندادن و بیشتر کارشان در این عرصه به آموزش خلاصه می شد.

وی ضمن تشکر از مسئولان ارشاد و صدا و سیمای خراسان در رسیدگی و عیادت از استاد رضاپور عنوان می کند: ما آدم ها خیلی فراموش کاریم و این رسم ناخوشایندی است اما دوستان و هم دوره ای های قدیمی پدر از جمله انوشیروان ارجمند، محبوبه بیات، داود کیانیان، کریم اکبری مبارکه، منصورخلج، علی آزادنیا، خسرو نایبی فر، حسین طاهری، رضا جوان، علی اکبر حلوی و محمد روزبهی همواره از ایشان خبر گرفته و از نزدیک به عیادت پدر آمده اند که جا دارد از همه آنها تشکر کنم.

 رضا پور می گوید: هنرمندان جوان استان هم مانند علی رواندل، امیراحسان امیرپور و نوید برادران که از شاگردان پدر محسوب می شوند خیلی در حق پدر لطف داشتند و یکی از دلایلی که باعث شد پدر بعد از یک دوره طولانی و با وجود تحمل درد بسیار برای اولین بار از منزل خارج شوند حضور این دوستان بود.

علی آزادنیا از پیشکسوتان تئاتر و بازیگری در مشهد، در خصوص استاد رضاپور به خبرنگار مهر می گوید: بنده از سال 53 افتخار شاگردی استاد رضاپور را داشتم و ایشان هنرمندی قوی و شایسته و در عین حال معلمی نمونه است.

وی عنوان می کند: یکی از نشانه های بارز این هنرمند برجسته نشاط و شادابی همیشگی وی حین انجام کار است که باعث می شد بچه های گروهی که با وی بازی می کنند روحیه خوبی به دست بیاورند.

استاد به ما آموخت برای هنر کار کنید

آزادنیا می گوید: رضا رضاپور منش هنرمندی دارد و همواره به ما می آموخت که برای هنر کار کنید.

وی با اشاره به نقش استاد رضا پور در سریال فضل ابن شاذان که نقش یکی از خلفای ظالم بود، ابراز می کند: ایشان آنقدر در نقش خود فرو رفته و قشنگ بازی می کرد که با شخصیت اصلی خود فاصله می گرفت ولی در پشت صحنه ما را می خنداند.

آزادنیا عنوان می کند: برای چنین بازیگری مشکل است که حالا در گوشه خانه دوران بیماری را طی کند و در واقع الان نیاز است که عنصری به نام روحیه به این استاد و بازیگر با نشاط تزریق شود که قطعا نقش موثری در بهبودی حالشان دارد.

وی می گوید: مسئولان باید بیشتر به این هنرمند برجسته استان رسیدگی کنند چرا که ما رضاپور کم داریم و تا هستند باید قدرشان را دانسته و از محضرشان بهره ببریم.

استاد رضاپور گوهر نایاب عرصه هنر

آزادنیا تاکید می کند: امثال استاد رضاپور گوهران نایابی در عرصه هنر هستند که دیگر مانندشان پیدا نمی شود.

خسرو نائبی فر دیگر هنرمند پیشکسوت رادیو تلویزیون که برای دیدار استاد رضاپور به جمع پیشکسوتان پیوسته به خبرنگار مهر می گوید: بنده از سال 62 و در پی دعوت کاری به رادیو با رضا رضاپور آشنا شده و مدتی با ایشان همکاری کردم.

وی ادامه می دهد: هر کسی برای یک بار با ایشان برخورد داشته باشد جذب شده و دیگر نمی تواند رهایش کند چرا که ایشان علاوه بر اینکه هنرمندی برجسته بودند فردی مردم دار، با اخلاق و خوش مشرب هستند.

نائبی فر با اشاره به 30 سال همکاری با رضا رضاپور در برنامه ها، فیلم و سریال های مختلف می گوید: زائر پیاده، مثل و متل، حکایت همچنان باقی است و گلباران از جمله فیلم هایی است که بنده با رضا رضاپور هم بازی بوده ام.

نشاط و شادابی خصوصیت بارز "گل مراد خراسانی"

وی ادامه می دهد: ایشان حتی در دوران بیماری حالت نشاط و شادابی خود را با وجود تحمل درد نشان می دهند و باور اینکه چنین شخصیت شاداب و سر زنده در بستر بیماری باشد سخت است و مانند این است که سرزندگی بیمار باشد.

نائبی فر با بیان اینکه در برابر عظمت این آدم باید لب فرو بست و سر تعظیم فرود آورد، ادامه می دهد: استاد رضا پور در ایران و شاید در دنیا تک باشد.

وی عنوان می کند: با وجود اینکه تهران بارها از استاد رضاپور برای همکاری دعوت کردند ایشان هرگز حاضر به پذیرش نشده و میگفتند من امام رضا را رها نمی کنم تا به تهران بروم بلکه تهران را به مشهد می آورم.

نائبی فر می گوید: مسئولان آنطور که باید به این هنرمندان توجه نمی کنند ولی اگر هنرمندی مدتی به تهران رفته و ساکن شود گل سر سبد می شود.

رضاپور را همه به تواضع و فروتنی می شناسند

محمد روزبهی دیگر پیشکسوت عرصه تئاتر و نمایش و تلویزین هم به خبرنگار مهر می گوید: بنده از دوستان قدیمی استاد رضا پور هستم و از سال 50 با ورود به مرکز آموزش تئاتر مشهد و جذب در گروه هنری نیما کارهای مشترک زیادی با استاد انجام دادم.

وی با بیان اینکه استاد رضاپور یکی از هنرمندان بزرگ و با استعداد خراسان رضوی است، عنوان می کند: این استاد بزرگوار را همه به تواضع و فروتنی می شناسند.

روزبهی می گوید: باید قدر هنرمندانی مانند رضاپور را بدانیم چرا که این رضاپور ها کم پیدا می شوند.

هنرمندان پیشکسوت مانند "رضا رضاپور" تاریخچه و سند هویتی هنر شهر مان محسوب می شوند، هویتی که حتی با وجود بیماری و خاموشی از یاد مردم این شهر هنر پرور نخواهد رفت و همواره باقی خواهد ماند اما لازم است مسئولان توجه بیشتری به این هنرمندان و پیشکسوتان داشته باشند.

----------------------------

گزارش:ملیحه زرین پور