نیشابوری: حتی اعدام هم برای مفسد اقتصادی عامل بازدارنده نیست

محمد نیشابوری در گفت‌وگو با ایسنا با تاکید بر ضرورت مبارزه با بسترهای فسادزا به موازات مبارزه با مفسدین، اظهار کرد: اولین بستری که برای مبارزه با فساد باید ایجاد کرد شفافیت است، اگر شفافیت در هر حوزه‌ای حاکم شود بستری برای ایجاد فساد وجود نخواهد داشت. از سوی دیگر استفاده از رویکردهایی که کشورهای توسعه یافته برای مبارزه با فساد در نظر گرفتند نیز به عنوان الگو باید مورد توجه قرار گیرد.

وی ادامه داد: فرهنگ سازی در حوزه مبارزه همه جانبه با فساد نیز اهمیت بالایی دارد و مهم‌تر از آن موضوع امان نامه دادن به فاش کنندگان فساد و تشویق کردن رسانه ها و افرادی است که به افشای فساد کمک می کنند. این افراد و رسانه‌ها باید مورد حمایت نهادهای نظارتی قرار بگیرند.

نیشابوری با اشاره به سیتماتیک بودن فساد در حکومت پهلوی و علت سقوط رژیم شاه اظهار کرد: از سال 1350 به بعد موضوع گسترش فساد در دستگاه رژیم پهلوی مطرح شد. یکی از علت‌های بزرگی که تحلیلگران تاریخ سیاسی برای سقوط این رژیم مطرح کردند موضوع فساد بود. فساد یکی از مولفه‌های اصلی سقوط حاکمیت‌هاست.

وی آرمان‌های جمهوری اسلامی ایران را در راستای مبارزه با فساد خواند و گفت: ابتدای انقلاب بحث مبارزه با فساد بازماندگان رژیم پهلوی مطرح شد. دولتمردان ما هم اعتقاد داشتند باید در خصوص حلال و حرام بودن درآمدها و شرعی بودن آن تاکید کرد و سعی می کردند ذره‌ای از اموال شبهه‌دار وارد زندگی آن‌ها نشود.

سخنگوی حزب اسلامی کار در ادامه چنین ابراز عقیده کرد: به مرور این نگاه در میان سیاستمداران کم رنگ شد. متاسفانه افرادی که توقع داشتیم مبارزه کننده با فساد باشند خودشان در گیر فساد سیاسی، مالی و اخلاقی شدند. باید بر گردیم عقب و ببینیم چه راهی را اشتباه رفتیم. کارشناسان عوامل مختلفی را برای این موضوع بر می شمارند. جناح‌های سیاسی یکدیگر را متهم می کنند. برخی می‌گویند علت ایجاد فساد دولت سازندگی بوده و برخی می‌گویند در دوران جنگ نمونه های آلوده شدن به فساد ایجاد شده است.

وی افزود: اگر اغراض سیاسی را کنار بگذرایم باید بگوییم عوامل سیاسی کمترین اثر را در ایجاد و رشد فساد داشتند؛ بیشتر فسادها از نهادهایی بودند که وظیفه نظارت داشتند و سستی کردند. قوانین مجلس نیز بازدارنده نیست، حتی اعدام هم برای مفسد اقتصادی عامل بازدارنده نیست. باید قوانین مناسب برای ریشه کن کردن فساد طراحی شود.

نیشابوری در بخش دیگری از این گفت‌وگو گفت: میان جرمی که به عنوان فساد مطرح می شود با بقیه جرم‌ها نوعی تبعیض وجود دارد. پرونده چند هزار میلیاردی یک ژن خوب به ده سال زندان محکوم می شود اما فردی که انتقاد کرده به 15 سال زندان می رود. تبعیض بین احکامی که صادر می‌شود یکی از عوامل اثرگذار در موضوع دامن زدن به فساد است که هزینه فساد را پایین می‌آورد.

این عضو شورای مرکزی حزب اسلامی کار تصریح کرد: خود دستگاه قضایی هم باید با فساد در درون خود برخورد کند. وقتی ضابط قضایی، مدیر دفتر یک قاضی تا بالاتر آلوده شده نمی‌تواند با فساد مبارزه کند. کار آقای رئیسی بسیار شایسته است که با قاضی‌های فاسد برخورد کرده‌اند؛ اما کافی نیست، باید این اتفاقات و احکام صادر شده را به اطلاع مردم رساند. مردم باید احساس کنند تمام قوا به طور جدی با فساد مبارزه می کنند.

وی در پایان گفت: مبارزه با فساد باید به مطالبه عمومی تبدیل شده و در مقابل اراده کل حاکمیت نیز در این موضوع باید دیده شود. مردم باید احساس کنند این خواست در تمام نهادهای حاکیمتی وجود دارد. مجلس نیز باید اراده جدی در ایجاد قوانین مبارزه با فساد داشته باشد. قوانین موازی و بعضا تبعیض‌آمیز فعلی کارساز نیست.