یکی از مشکلاتی که از آغاز پیدایش فن عکاسی مطرح بود مسئله ثبوت فیلم بود. اگر شدت برخورد نور با فیلم طوری باشد که فقط در نقاط برخورد نقره آزاد شود و در بقیه قسمتهای فیلم منفی هالید …
یکی از مشکلاتی که از آغاز پیدایش فن عکاسی مطرح بود مسئله ثبوت فیلم بود. اگر شدت برخورد نور با فیلم طوری باشد که فقط در نقاط برخورد نقره آزاد شود و در بقیه قسمتهای فیلم منفی هالید نقره دست نخورده باقی بماند. این هالید نقره در هر لحظهای که فیلم در معرض نور قرار گیرد، تجزیه میشود. در نتیجه هر معرف احیا کنندهای در تماس با فیلم موجب تار شدن آن میشود. برای حل این مشکل باید ماده مناسبی پیدا کرد که بتواند هالیدهای نقره احیا نشده را حذف کند.
مناسب ترین و متداولترین ماده برای این کار در عکاسی سیاه و سفید یون سولفات است، زیرا با یونهای نقره موجود در آب ترکیب کمپلکس بسیار پایداری را به وجود میآورد. پس از اینکه عمل ثبوت فیلم کامل شد به منظور حذف مقدار کمی از تیوسولفات باقیمانده در امولسون ، باید فیلم را به اندازه کافی با آب شستشو داد. در غیر این صورت یون تیوسولفات تجزیه و گوگرد آزاد میشود که میتواند با نقره ترکیب شده و سولفید نقره (سیاه رنگ) را بوجود آورد و موجب پایین آوردن کیفیت عکس شود.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است