۳۰ آذر ـ ۲۱ دسامبر ـ جانا سخن از زبان ما می گویی

محمد حسین صفار هرندی وزیر ارشاد در مصاحبه ای كه ۱۹ دسامبر ۲۰۰۵ انتشار یافت خبر از تغییر قریب الوقوع مقررات صدور مجوزها جهت انتشار نشریه داد. وی گفته بود: راه و روش درست این نباید …

محمد حسین صفار هرندی وزیر ارشاد در مصاحبه ای كه ۱۹ دسامبر ۲۰۰۵ انتشار یافت خبر از تغییر قریب الوقوع مقررات صدور مجوزها جهت انتشار نشریه داد. وی گفته بود: راه و روش درست این نباید باشد كه هركس بیاید و تقاضای انتشار نشریه بدهد.
وزارت ارشاد اینك چند هزار تقاضای صدور مجوز نشریه در دست نوبت دارد كه هنوز به آنها رسیدگی نشده است. در این زمینه، وضعیت به گونه ای است كه هنوز به تقاضاهای سال ۱۳۸۰ پاسخ داده نشده است. فرض كنیم كه به دو هزار متقاضی دیگر هم مجوز داده شود و باز هم شرایط منطقی (شرایط حرفه ای و تجربه) برای انتشار نشریه تدوین نكنیم، مسئله مطبوعات حل نخواهد شد. صدور پروانه برای هر متقاضی و انتشار آمار و ارقام درشت آن (شمار پروانه های صادره)، نشانه آن نخواهد بود كه مردم ما به مطبوعات توجه بسیار دارند (دارای مطبوعات واقعی شده اند). در این زمینه، باید تیراژها را مورد قضاوت قرار داد. وقتی به تیراژها مراجعه می كنیم می بینیم خیلی پایین هستند.
«گزارش تیراژ» كه از سوی اداره كل مطبوعات داخلی تهیه می شود مأیوس كننده است. راه این نیست كه هركس بیاید تقاضای انتشار نشریه بدهد. متاسفانه قانون موضوعه (قانون مطبوعات سال ۱۳۶۴ خورشیدی) این امكان را فراهم ساخته كه هركس (بدون تجربه و مهارت در روزنامه نگاری و اشتغال به آن) بتواند تقاضای نشریه بدهد كه به نظر من (صفار هرندی كه خود یك روزنامه نگار با تجربه است) این روش، ما را به هدف واقعی كار مطبوعاتی نخواهد رساند. دیده شده كه دادن پروانه به افرادی كه اهل این حرفه نبوده اند نه تنها برای خود آن افراد و خبرنگاران و كاركنانشان مسئله و مصیبت (تامین معاش) درست كرده، بلكه چیزی هم نصیب و عاید مردم نشده است.
بنا براین، ساماندهی در قلمرو و حوزه كار انواع رسانه از طریق تدوین مقررات و قوانین و اصلاح نظامات موجود، امری لازم و ضروری است و این قوانین و مقررات به محدود شدن كار صدور پروانه نمی انجامد؛ بلكه به منظور سامان دادن این امر مهم تدوین خواهد شد. باید معلوم كنیم كسی كه درخواست مجوز نشریه می كند تا چه اندازه این كار (حرفه مطبوعات) را می شناسد و چقدر از پس این كار برمی آید (تجربه ژورنالیسم دارد) و آیا انگیزه واقعی اش كار مطبوعاتی است یا ایجاد محملی برای كار و هدف های دیگر!. مشاهده شده است كه برخی از دریافت كنندگان پروانه، نشریات را برای كار دیگری می خواستند و مطبوعات را وجه المصالحه و قربانی اهداف خود كرده اند. برای حفظ حریم مطبوعات باید در این زمینه هم اندیشی كنیم.