حواشی فوتبال از منظر حقوقی

در میان واکنش های هیجانی در مسابقات و به خصوص مسابقات فوتبال بعضاً حوادثی رخ می‌دهد که از منظر حقوقی قابل بررسی است.

در میان واکنش های هیجانی در مسابقات و به خصوص مسابقات فوتبال بعضاً حوادثی رخ می‌دهد که از منظر حقوقی قابل بررسی است.
ازجمله در جریان بازی، تماشاگران یا به‌اصطلاح تماشاگرنمایان برای نشان دادن اعتراض خود به بازیکنان تیم مقابل و داور، سنگ، بطری، مواد محترقه و اشیاء دیگری پرتاب نموده و یا ناسزا می‌گویند و یا بعد از اتمام بازی با صدمه زدن به صندلی‌های ورزشگاه، شیرهای آبخوری و باجه‌ها نارضایتی خود را ابراز می‌کنند و در خیابان‌های اطراف ورزشگاه نیز با شکستن شیشه‌ها، باجه‌های تلفن، به آتش کشیدن سطل‌های زباله، پنچر کردن ماشین‌ها موجب خسارت بر اموال عمومی و حتی اموال شهروندان می‌گردند.
این پدیده وندالیسم نام دارد. وندالیسم مشتق از واژه وندال است. وندال نام قومی از اقوام ژرمن ـ اسلاو به شمار می‌رفت که در قرن پنجم میلادی در سرزمین‌های واقع در میان دو رودخانه اودر و ویستول زندگی می‌کردند. روحیه ویرانگرانه قوم وندال سبب گردیده است که در مباحث آسیب‌شناسی کلیه رفتارهای بزهکارانه‌ای که به‌منظور تخریب آگاهانه اموال، اشیاء و متعلقات عمومی و نیز تخریب و نابودی آثار هنری و دشمنی با علم و صنعت و آثار تمدن صورت می‌گیرد به‌گونه‌ای به وندالیسم منتسب گردد.
در واقع وندالیسم عبارت است از: نوعی تخریب ارادی اموال به‌صورت تکرارشونده، مستمر و باانگیزه‌ی خاص. که وندال-ها از تخریب، شکستن و ایجاد بی‌نظمی و اختلال در وسایل، ابزار و تأسیسات عمومی ابراز مسرت و رضایت می‌کنند.
این اعمال در هر گوشه از جامعه با صور مختلفی بروز پیدا می‌کند، که از آن جمله می توان به نوشتن یادگاری و حکاکی بر روی مکان‌های تاریخی و آثار باستانی، صدمه به اتومبیل‌های گران‌قیمت و ... اشاره نمود.
در بررسی جامعه‌شناختی این پدیده اغلب در میان مردها، نوجوانان و جوانان بین ۱۰ تا ۲۵ سال، مجردها، با تحصیلات ناموفق، و به‌صورت گروهی انجام می‌گیرد.همچنین در شهرها به دلیل تردد، تراکم و فشار اقتصادی اجتماعی، بیشتر شاهد بروز چنین رفتارهایی هستیم.
وندالیسم در تقسیم‌بندی جرائم در زمره جرائم خرد محسوب می‌شود و از آن به‌عنوان هنجارشکنی، کج روی اجتماعی و انحراف و بروز رفتار غیرعادی یاد می‌شود.
در تقسیم‌بندی جرائم به سه دسته جرائم علیه اشخاص (مانند ایراد ضرب‌وجرح، قتل)، جرائم علیه اموال و مالکیت (مانند سرقت و آتش زدن) و جرائم علیه امنیت و آسایش عمومی (مانند جاسوسی و خیانت به کشور)، این پدیده را می‌توان در ذیل جرائم علیه اموال مورد مطالعه قرار داد.
هم‌چنین با توجه به تعریف جرم که عبارت است از هر فعل‌ یا ترک‌ فعلی‌ که‌ در قانون‌ برای‌ آن‌ مجازات‌ تعیین ‌شده‌ است‌، چنین اعمالی جرم محسوب شده لکن در قانون مجازات ما اشاره‌ای به بحث وندالیسم نشده و از آن به‌عنوان فعل تخریب یاد می‌کنند، درحالی¬که با بررسی‌های انجام شده جامعه شناسان معتقدند که این امر متفاوت از بحث تخریب است و بهتر آن است قانون‌گذار میان این دو تفاوت قائل شود.

نویسنده: سحر سیدتفرشی ها