خیز جهانی یوزپلنگ

ایران در گام اول مقابل نیجریه

این حوالی، همین حول و حوش، ما چند میلیون نفر، این‌بار می‌خواهیم «دست بده» داشته باشیم، ما مردمی که زیاد شوخی می‌کنیم، زیاد می‌گرییم، تا حدودی شیطنت به خرج می‌دهیم و کمی همدیگر را اذیت می‌کنیم، این‌بار مثل تمام لحظات سخت و تعیین‌کننده که آیین همدلی را به جا می‌آوردیم می‌خواهیم همدلانه سوار موج شویم، موجی که در خردادی طلایی به راه انداختیم و مسلط به تاکتیک غافلگیری، می‌خواهیم حالا حالاها سوارش باشیم.

این‌بار اما، سوای تمام بداخلاقی‌ها و کج اندیشی‌ها، مردمی بی‌شمار هستیم که نیم خیزشده با هر حرکت‌تان و مشت گره کرده با هر سلحشوریتان، نمی‌خواهیم سرافکنده این کارزار باشیم. ما احساساتی هستیم و هیجان زده. دوست داریم اینجوری باشیم. عشق می‌کنیم وقتی کاپیتان معروف‌مان به جای پاس دادن، هوس اسپک زدن می‌کند و توپ را توی زمین برزیل می‌خواباند، فریادمان گوش فلک را کر می‌کند وقتی مربی فرنگی‌مان، آوار می‌شود روی ذهن و روان مربی کره، حال می‌کنیم رضا یزدانی مان برای دریدن روی تشک کشتی می‌رود، به خدا برای قهرمانی جام‌جهانی دندان تیز نکرده‌ایم، بعد از حذف هم افسردگی نمی‌گیریم. کمی غمگین می‌شویم که آن را هم خوب بلدیم چطور رفعش کنیم. مایه‌اش یک اتاق دربسته و یک موزیک غمناک است. ما چیز زیادی نمی‌خواهیم، فقط می‌خواهیم چند روزی رویاپردازی کنیم که دنیا بدون خیالبافان مغاکی تاریک است که همه بزرگی‌های بشر و همه شاهکارهای بشری را رویاهایش آفریده است. ما، دیوانه اینیم که روی یال صعودی موج، جوزده شویم و ده و پانزده‌ها را صد ببینیم و از کاه کوه بسازیم و ذوق کنیم و لذت ببریم و دور هم جمع شویم و فریاد بکشیم و بخندیم و بگرییم. دامنه نزولی موج؟به درک، حتی به آن فکر هم نمی‌کنیم، یعنی وقتش را نداریم که فکر کنیم.

ما، همه مردم، حتی آن کارشناسان منفی‌باف خودشیفته تحلیلگر، حتی آن مربیان شکست‌خورده زیرآب زن، حتی آنهایی که فوتبال را علاقه‌یی دست چندم و دم دستی می‌شمارند و آنهایی که از فوتبال خوش‌شان نمی‌آید، همه‌مان پشت سرتان هستیم، با قلب‌مان پشت‌تان می‌ایستیم، با هر ضربه‌یی که می‌نوازید، با هر تکلی که می‌زنید، توان‌مان در ساق‌هایتان بازتولید می‌شود، حمله کردند؟ سنگرتان می‌شویم، زدن‌تان؟ می‌زنیم‌شان. حرص خوردید، دندان‌هایمان را به هم می‌فشاریم، ناداوری کردند، غمخوارتان می‌شویم، فقط هرجا کم آوردید کافی‌است دست‌تان را روی قلب‌تان بگذارید، ضربانی که حس می‌کنید انعکاس تپش قلب یک ملت است...

بابک کمانگری