زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست راه هزار چارهگر از چار سو ببست تا عاشقان به بوی نسیمش دهند جان بگشود نافهای و درِ آرزو ببست شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو ابرو نمود و جلوه گری …
زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست
راه هزار چارهگر از چار سو ببست
تا عاشقان به بوی نسیمش دهند جان
بگشود نافهای و درِ آرزو ببست
شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو
ابرو نمود و جلوه گری کرد و رو ببست
ساقی به چند رنگ میاندر پیاله ریخت
این نقشها نگر که چه خوش در کدو ببست
یا رب چه غمزه کرد صراحی که خون خم
با نعرههای قلقلش اندر گلو ببست
مطرب چه پرده ساخت که در پرده سماع
بر اهل وجد و حال درهای و هو ببست
حافظ، هر آن که عشق نورزید و وصل خواست
احرام طوف کعبه دل، بی وضو ببست
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است