پاشو! مدرسه‌ات دیر شد

عقربه ساعت جلو می رود و جنگ صبحگاهی آغاز می شود. شما به در اتاق کودک خود ضربه می زنید تا او را بیدار کنید ولی باید بارها این کار را انجام دهید و بگوئید، «بلندشو!» وقتی نتیجه ای نمی …

عقربه ساعت جلو می رود و جنگ صبحگاهی آغاز می شود. شما به در اتاق کودک خود ضربه می زنید تا او را بیدار کنید ولی باید بارها این کار را انجام دهید و بگوئید، «بلندشو!» وقتی نتیجه ای نمی گیرید شروع به فریاد کشیدن می کنید و پتو را از روی او می کشید. شما در کمال ناامیدی او را بر روی پاهایش بلند می کنید.
اکنون کودکتان سرویس را از دست داده و شما باید او را به مدرسه برسانید.
در مسیر هر بار که با چراغ قرمز مواجه می شوید فشار خونتان بالا می رود.
سرانجام کودک پا به مدرسه می گذارد و شما نگران و هیجان زده راهی محل کارتان می شوید و اطمینان دارید مورد مواخذه رئیس قرار خواهید گرفت.
بسیاری از والدین با این مشکل مواجه هستند و گروهی از آنها از یک ساعت زودتر شروع به بلند کردن فرزندشان از خواب می کنند. در بسیاری از موارد تنبیه و مجازات نیز اثری ندارد.
● چرا برای کودکان بلند شدن از خواب کار دشواری است؟
نوجوانان به طور متوسط روزانه به نه ساعت خواب نیاز دارند. ساعت بیولوژیک بدن آنها به گونه ای است که برایشان خوابیدن قبل از ساعت ۱۱ دشوار است و به موقع بلند شدن تقریبا امکان ندارد.
زمانی که فرزند شما می خواهد برای رفتن به مدرسه، صبح زود بلند شود در واقع برخلاف ساعت بیولوژیک خواب خود عمل می کند ولی این موضوع به این مفهوم نیست که شما جنگ صبحگاهی برای بیدار کردن او را اجتناب ناپذیر بدانید.
● مسئولیت پذیری کودکان
والدین نباید مسئولیت بلند کردن به موقع فرزندان خود را برعهده بگیرند زیرا این کار اوضاع را بدتر می کند. در این صورت کودک شما لزومی نمی بینید که خودش کاری انجام دهد. وقتی او می داند تا زمانی که مادرش تهدید به آوردن آب یخ نکرده نباید بلند شود چرا باید با اولین زنگ ساعت رختخواب را ترک کند؟
به هر حال از نظر او ۱۰ دقیقه خواب بیشتر، ارزش زیادی دارد.
● وضع قوانین جدید
اگر می خواهید کودک شما صبح ها به موقع بلند شود باید مسئولیت این کار را به دوش خود او بگذارید. شما می توانید به او بگوئید: «ما صبح ها برای بیدار کردن تو دچار مشکل می شویم. من دیگر نمی خواهم در این مورد مسئولیتی قبول کنم. من یک بار تو را صدا می زنم. اگر بلند نشوی و سرویس را از دست بدهی باید خودت به مدرسه بروی یا اینکه مجبور می شوی به معلمت زنگ بزنی.
شاید این روش در تمام خانواده ها موثر نباشد. ممکن است کودک شما کوچک تر از آن باشد که به تنهایی به مدرسه برود. شما باید با توجه به شرایط خانوادگی تنبیهاتی را برای او در نظر بگیرید. به عنوان مثال می تواند به مدت یک ساعت کارهای منزل را انجام دهد.
مسأله مهم این است که تا وقتی شما مسئولیت بیدار کردن فرزندتان را قبول می کنید او تمایلی به تغییر اوضاع ندارد.
ممکن است چند روز طول بکشد ولی سرانجام او خواهد فهمید که یا باید در رفتار خود تجدیدنظر کند و یا در انتظار عواقب آن باشد.
در صورتی که مدرسه برای تأخیر دانش آموز مجازاتی تعیین کرده با آن مخالفت نکنید. کودک شما باید مسئولیت کارهای خود را بپذیرد.
● زمان خواب
روانشناسان بر این عقیده اند که والدین باید ساعت خواب کودک خود را جلو بیندازند. شما می توانید به کودکتان بگویید: «تو صبح ها در بلند شدن مشکل داری و فکر می کنم به حد کافی نمی خوابی، تو باید ساعت ۷ صبح بلند شوی. از این پس شب ها ساعت ۱۰ به رختخواب می روی. اگر بتوانی پنج روز متوالی به موقع بلند شوی می توانی بار دیگر ساعت ۱۱ بخوابی.»
اگر کودک شما نتوانست به موقع بلند شود به او بگویید: «می دانم که دوست داری دیرتر بخوابی ولی باید نشان بدهی که لیاقت کسب امتیاز را داری.»
شاید برای فرزندتان خوابیدن قبل از ساعت ۱۱ سخت باشد ولی سر ساعت معین چراغ ها و وسایل الکتریکی را خاموش کنید. اگر فرزند شما توانست پنج روز پیاپی صبح ها به موقع بلند شود زمان خواب را یکساعت عقب بکشید و در صورتی که دوباره صبح ها خواب ماند آن را تغییر دهید.
● به کودک خود کمک کنید
اگر کودک شما نمی داند چه کار باید بکند بهتر است با برنامه ریزی به کمک او بشتابید. از او بخواهید کیف و وسایل مدرسه اش را شب قبل آماده کند. یادتان باشد او باید مسئولیت بلند شدن به موقع را بپذیرد و اگر شما همه کارها را انجام دهید دلیلی برای پیشقدم شدن نمی بیند.
روانشناسان می توانند در این زمینه به شما کمک کنند. هر راه حلی که انتخاب می کنید باید در آن ثابت قدم باشید.
مطمئن باشید روزهایی توام با آرامش در انتظارتان خواهد بود.

آذر شایان