جشن انار در میان چشمه های آب معدنی

با وجود اینکه سرمای زمستان گذشته و کم آبی تابستانی که پشت سر گذاشتیم، مجالی برای به بار نشستن گل های سرخ درختچه های انار باقی نگذاشته، اما با همه این سختی ها، نخستین جشن انار …

با وجود اینکه سرمای زمستان گذشته و کم آبی تابستانی که پشت سر گذاشتیم، مجالی برای به بار نشستن گل های سرخ درختچه های انار باقی نگذاشته، اما با همه این سختی ها، نخستین جشن انار امسال در روستای نوده فاراب در نیمه شرقی شهرستان رودبار در بخش عمارلو، ۴۵ کیلومتری جهت شرقی جیرنده و در جنوب استان گیلان برگزار شد. خبرگزاری میراث فرهنگی به نقل از مهدی ساعی دانشجوی مدیریت جهانگردی دانشگاه علوم و تحقیقات، گزارش کاملی از جشن انار در این روستا و مراسم انارچینی منتشر کرده که فقط بخش هایی از آن را آورده ایم. جشنی که تا سال ها پیش با ساز و دهل، انار های آن چیده می شد. اما در این سال ها، انار ها در سکوت دستان روستاییان، جشن می گیرند.
روستای نوده فاراب ۶۰ خانوار دارد و گویش شان تاتی است و علاوه بر جشن انار، جشن میش شوران و جشن میش دبین را نیز در مراسم خود دارند.
روستای تاریخی نوده از نظر معماری با توجه به مصالح به کاررفته (خشت خام، سنگ، چوب، ملاط، کاهگل) با بافت پیچیده و درهم دارای ویژگی و اهمیت خاص خود است. این روستا با داشتن چهار محوطه شاخص فرهنگی، تاریخی، باستانی، مربوط به دوره های پیش از تاریخ و تا دوران تاریخی را شامل می شود.
یک غار استقراری بسیار مهم به نام غار چپلک و دو محوطه گورستانی به نام های قبرستان کول و سیاه ریز و یک محوطه استقراری تاریخی به نام قبرستان دوبرادران است که از دیدگاه باستان شناسی در منطقه گیلان و عمارلو اهمیت دارد.
روستای نوده از نظر ذخایر و صنایع یکی از غنی ترین روستاهای شهرستان رودبار است. چشمه های آب معدنی آسیاب رود، سیاه ریز، ییلاق زیبا و آبشار آسیاب رود در شرق روستا که آب شرب و باغات روستا را تا ساحل شاهرود و در منتهی الیه جنوب آن تامین می کند.
نحوه دسترسی به روستای «نوده فاراب» از تهران به نقل قول از این دانشجوی مدیریت جهانگردی به این شرح است؛ پس از حرکت از تهران و طی ۱۵۰ کیلومتر به قزوین می رسیم. داخل قزوین مسیر خود را به سمت دانشگاه بین المللی قزوین ادامه می دهیم. از کنار دانشگاه پس از طی ۳۸ کیلومتر جاده آسفالته به جاده خاکی می رسیم و پس از عبور از روستاهای «دستجردی سفلی» به روستای «لات» و با طی مسافت ۶۴ کیلومتری که ۳۸ کیلومتر آن آسفالته و بقیه خاکی است، به روستای نوده فاراب می رسیم.
این روستا فقط دارای یک روستای ابتدایی است و دانش آموزان برای ادامه تحصیل ناچار به استفاده از مدارس شبانه روزی روستاهای اطراف هستند.
این روستا فاقد تلفن ثابت است و حمام عمومی آن نیز چند وقتی است که خراب است. درآمد مردم روستا از طریق فروش محصولاتی همچون انار، گردو، گندم و جو است. باغات انار روستا نیز در فاصله ۱۰ کیلومتری روستا واقع شده اند.
در گذشته چیدن انار از درختان به همراه ساز و دهل صورت می گرفته ولی در چند دهه اخیر این مساله کم رنگ شده و در بعضی از سال ها اصلاً سازی در میان نبوده است. اتفاق جالب در این مراسم، علاوه بر احیای آداب و رسوم، تجربه مسافر کاشانه (خانه های استیجاری) توسط اهالی روستا بود.
اهالی منطقه از کمبود امکانات از جمله تلفن، راه آسفالته و امکانات رفاهی و آموزشی به شدت گله مند بودند و معتقدند با وجود پتانسیل بالای منطقه، تاکنون هیچ گونه حرکت مفیدی برای رفع محرومیت در این منطقه صورت نگرفته است.