اِبْنِ سُرَیْج، ابوالحسین اسحاق بن یحیی بن سریج نصرانی (300- پس از 377ق/913- پس از 987م)، مشهور به کاتب نصرانی، از دانشمندان و دبیران سدهٔ 4ق/10م. یاقوت (6/87) نام او را به صورت ابن شُرَیْج ضبط کرده و این اشتباه در آثار برخی از مؤلفان معاصر نیز راه یافته است (نک: کحاله، 2/239). او در سال تألیف الفهرست ابن ندیم (377ق/987م) در قید حیات بوده است. ابن سریج در کارهای دیوانی دستی توانا داشت و از علم نجوم نیک آگاه بود. وی ظاهراً در دستگاه خلفای عباسی سمت دبیری داشته است (ابن ندیم، 151؛ صفدی، 8/428). از زندگانی او بیش از این آگاهی در دست نیست. ابن ندیم (همانجا) شماری از آثار او را به این شرح نام برده است: کتاب الخراج الکبیر که آن را به دو جزء و شش منزل تقسیم کرده بوده است؛ کتاب صناعهٔ الخراج الصغیر؛ کتاب عمل المؤامرات بالحضرهٔ؛ کتاب تحویل سنی الموالید که در حدود 100 ورق داشته است؛ کتاب جمل التاریخ. نام این آثار را کسانی همچون یاقوت (6/88) و صفدی (همانجا) عیناً تکرار کردهاند. قلقشندی از کتاب دیگری در نجوم به نام مجموع ابن سریج نام برده است (1/475) که محتملاً باید از همین اسحاق ابن سریج بوده باشد. ظاهراً از نوشتههای او امروزه اثری در دست نیست (سزگین، و کسانی که پس از ابن ندیم آثار او را معرفی کردهاند، به کتابهای ابن سریج دسترسی نداشته و به نقل اطلاعات ابن ندیم بسنده کردهاند.