اِبْنِ مُنْذِر، ابوبکر بن بدر، ملقب به بیطار ناصری (د 741ق/ 1340م)، سرپرست دامپزشکان ستورگاه ناصرالدین محمد بن منصور قلاوون، سلطان مملوک مصر. در مورد زندگی او اطلاعات زیادی در دست نیست. شهرت وی به مناسبت کتابی است که به پیشنهاد سلطان، دربارهٔ اسب نوشته و به او اهدا کرده است ( دوسلان، .(506 عنوان این کتاب را خود ابن منذر، کشف الویل فی معرفهٔ امراض الخیل، یا کاشف الویل... انتخاب کرده بود، اما بعداً نام کامل الصناعتین البیطرهٔ و الزرطقهٔ به خود گرفت و عموماً به نام کتاب ناصری شناخته میشود (همانجا؛ حاجی خلیفه، 2/1368-1369). کلمه زرطفه که به معنی تربیت اسب است، در برخی از منابع به صورت زرطقه نیز ضبط شده است، ولی اغلب مآخذ کتابشناسی آن را زرطقه نوشتهاند. روسکا این کتاب را اقتباسی از کتاب کامل الصناعتین (البیطرهٔ و الزرطقهٔ)، تألیف ابن اخی حزام یا ابن ابی خزّام دانسته است III/890) , 2 EI)، در حالی که مآخذ کتابشناسی از اثر ابن اخی حزام با عنوان افروسیهٔ و البیطرهٔ یاد کردهاند .(GAS,III/375) کتاب ناصری مشتمل بر 10 مقاله و هر مقاله چندین باب است که مؤلف در آن از بیان صفات، خصوصیات، انساب، تغذیه، روش شناختن اسب سالم و مریض، طرز معالجه و درمان، لوازم و اسباب و آلات مربوط به آن و هر چه برای یک سوار کار لازم و ضروری است، هیچ فروگذار نکرده است ( آلوارت، ؛ V/469-470 دوسلان، همانجا؛ فلوگل، .(II/550-552 نسخهٔ اصلی کتاب که به زبان عربی است، هنوز به چاپ نرسیده، ولی نسخ خطی متعددی از آن در کتابخانههای مهم جهان نگهداری میشود (نک: پرچ، ؛ IV/107-108 ؛ GAL,S,II/170 فلوگل، ؛ II/550 آلوارت، دوسلان، همانجاها؛ ظاهریه، 2/406؛ محمد عزت، 36- 38). پرون این کتاب را در 3 جلد، با تصاویر، به نام «ناصری» یا «رسالهٔ کامل در شناخت اسب و درمان آن نزد عربها1» به فرانسه ترجمه کرده است (میلی، .(264 جلد اول این ترجمه شامل دانستنیهای فراوان دربارهٔ اسب عربی و تربیت آن و نیز اشعار عربی دربارهٔ اسب در 1852م، جلد دوم مربوط به شناسایی اسب در 1859م و جلد سوم مربوط به بیماریهای اسب در 1860م در پاریس چاپ و منتشر شده است (فلوگل، ؛ II/552 دوسلان، ، GAL همانجاها). همچنین ریشارد فرونر2 قسمتی از ترجمهٔ پرون را به آلمانی برگردانده که در 1931م در لایپزیگ منتشر شده است (میلی، همانجا).