اِبْنِ فَرَحِ اِشْبیلی، ابوالعباس شهابالدین احمد بن فرح بن احمد لخمی اشبیلی (625 -699ق/1228-1300م)، محدث و فقیه شافعی. از رویدادهای زندگی وی اطلاع زیادی در دست نیست. او در اشبیلیه متولد شد و به هنگام اشغال اشبیلیه در 646ق/1248م توسط فرنادو سوم (حک 614 -650ق/1217-1252م) به اسارت مسیحیان درآمد (نیکل، و پس از آزادی در حدود 650ق ابتدا مناسک حج به جای آورد، آنگاه برای کسب علم به مصر و سپس به دمشق رفت. در مصر از شرفالدین انصاری، اسماعیل بن عزّوز، نجیب بن صیقل و ابن علاق، و در دمشق از ابن عبدالدائم مقدسی و عمر بن ابی سعد کرمانی و ابن ابی الیسر حدیث شنید. وی همچنین در مصر از عزالدین عبدالسلام فقه آموخت (ذهبی، 4/1486؛ صفدی، 7/286). ابن فرح از آن پس در مسجد جامع دمشق مجلس حدیث تشکیل داد، و علاوه بر ذهبی که به تصریح خود در حلقهٔ درس او حضور یافته، بِرزالی، مقاتلی، نابلسی، ابومحمد ابن ولید، دمیاطی و یونینی نیز از جمله کسانی بودند که از او دانش آموختند (ذهبی، همانجا؛ سبکی، 5/12؛ صفدی، 7/286، 287). ذهبی (همانجا) ضمن ذکر اهتمام ابن فرح به فراگیری و دقت در الفاظ و معانی حدیث، وثاقت و راستگویی وی را میستاید. او قصیدهای لامیه در 20 بیت سروده که دربارهٔ برخی اصطلاحات علم حدیث است. سبکی (5/12-13) 18 بیت از این قصیده و مقری (2/282-283) تمامی آن را آورده است. بر این قصیده شروح زیادی نوشته شده که از جمله شرح عزالدین ابن جماعه با عنوان زوال التَرَح فی شرح منظومهٔ ابن فرح، توسط ریش در لیدن (1885م) و نیز با ترجمهٔ آلمانی توسط فلایشر (1895م) در همانجا به چاپ رسیده است. بروکلمان نسخههای خطی متعددی از متن و نیز شرحهای این قصیده توسط خلیل تتایی، ابن قطلوبغا و دیگران را معرفی میکند GAL,S,I/635) .(GAL,I/459; از آثار ابن فرح شرح اربعین نووی، به صورت خطی در کتابخانههای برلین و پاریس ( آلوارت، شم 1488 ؛ دوسلان، شم نگهداری میشود و نسخهٔ مختصر خلافیات ابوبکر بیهقی، که اختصاری از رسالهٔ ذکر ما اختلف فیه الشافعی و ابوحنیفهٔ اوست، در کتابخانهٔ چستربیتی ( آربری، شم موجود است.