نیما یوشیج
گشت یکی چشمه ز سنگی جدا<br /> غلغلهزن، چهرهنما، تیزپا،<br /> گه به دهان برزده کف چون صدف،<br /> گاه چو تیری که رود بر هدف،<br /> گفت: درین معرکه یکتا منم،<br /> تاج سر گین و صحرا منم،<br /> چون بدوم سبزه در آغوش من<br /> بوسه زند بر سر و بر دوش من،<br /> چون بگشایم ز سر مو شکن<br /> ماه ببیند رخ خود را به من
فایل(های) الحاقی
حکایت و خانوادهٔ سرباز | hekayat va khanevadeh Sarbaz.pdf | 506 KB | application/pdf |