نویسنده: دنیله اوتری<br /> ترجمه: کاوه
داستان ”منی‌کوت‌تی“ (Manicotti)<br /> صحبت به لهجه جنوب ایتالیا<br /> وقتی کلاس دوم ابتدائی بودم، از ما خواستن یه انشا در مورد غذای مورد علاقه‌هامون بنویسیم. من منی‌کوتی رو خیلی دوست داشتم، اما نمی‌دونستم چطوری تلفظش کنم. واسه همین از معلمم پرسیدم:<br /> ـ mannicutt رو چطوری تلفظ می‌کنید؟<br /> اون در حالی‌که گیج شده بود و در عین‌حال علاقه‌مند بود، گفت:<br /> ـ چی؟... mannicutt دیگه چیه؟<br /> ـ می‌دونید، mannicutt یه‌جور پاستاس که پر از پنیر و پوشیده از سسه.<br /> من داشتم جزئیات پختن اونو که از یه بچه هشت‌ساله بعید بود رو توضیح می‌دادم که اون یه دفعه خندید و فهمید چی می‌گم:<br /> ـ آها، منظورت منی کوتیه (manicotti)!<br /> چرا من می‌گفتم (mann-ee-cot-ee)؟!<br /> فقط وقتی به‌طور رسمی شروع به یادگیری ایتالیائی کردم متوجه شدم بیشتر چیزائی که تو خونه می‌شنیدم کلماتی هستن که به شدت تحت‌تأثیر لهجه مردم جنوب ایتالیا واقع شدن.<br /> مدت زیادی از واقع منی‌کوتی نگذشته بود، که فهمیدم خیلی از کلمات و تلفظ‌ها رو باید از صحبت‌هام حذف کنم.
فایل(های) الحاقی
| سفرنامه جنوب ایتالیا | safarname jonoob e italia.pdf | 1,235 KB | application/pdf |