این سوره هشتاد و پنج آیه دارد و مکی است. نام این سوره ”غافر“ از آیه سوم گرفته شده است که خداوند را غافر الذنب، بخشنده گناهان معرفی می‏کند. نام دیگر این سوره، مؤمن است، به جهت شخصی که در دستگاه فرعون بود و ایمان خود را کتمان می‏کرد تا بتواند به موسی کمک کند. ماجرای این فرد که به ”مؤمن آل‏ فرعون“ معروف گشته در آیات 28 به بعد این سوره آمده است. <br /> محتوای این سوره علاوه بر داستان موسی، نوح و عاد و ثمود، معارف توحید و معاد و حکمت الهی است و حدود بیست آیه درباره‏ مؤمن آل‏فرعون است که در جای دیگر قرآن نیامده است. <br /> در قرآن هفت سوره‏ پی‌در‌پی با آیه‏ ”حم“ آغاز می‏شود که این سوره، اولین آنهاست و بقیه عبارتند از: فصّلت، شوری‏، زخرف، دخان، جاثیه و احقاف که گاهی حوامیم گفته می‏شوند. <br /> در روایات، خواندن سوره‏های حوامیم در نماز شب سفارش شده و از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله نقل شده که حوامیم مغز قرآن است. <br /> در حدیث می‏خوانیم: حوامیم، تاج قرآن و گل‏های خوشبوی آن است و خداوند قاری این سوره‏ها و همسایگان و بستگان و دوستان او را مورد‌لطف قرار می‏دهد و عرش و کرسی برای او استغفار می‏کنند.

فایل(های) الحاقی

تفسیر سوره غافر ghafer.pdf 1,102 KB application/pdf