قاين در مجموع شامل بيش از ۴۰۰ روستاى مسکونى پراکنده در نواحى مختف است. در اين شهرستان عشاير کوچ‌نشين به معنى واقعى کلمه وجود ندارد. در قسمت زير کوه قاين که عشاير بيشترى زندگى مى‌کنند، معمولاً محل معينى براى اسکان دارند و تنها در فصل مخصوصى آن هم به مدت محدود از محلى به محل ديگر نقل مکان مى‌کنند. در زمستان از جاهاى گرم به مکان‌هاى سرد مى‌روند که اصطلاحاً ييلاق گفته مى‌شود. در روستاهاى شهرستان قاين نيز، روستائيانى هستند که دامدارى شغل اصلى آنها است. درآمد عمدهٔ کشاورزى در قاين علاوه بر تأمين نيازمندى‌هاى اصلى مردم، زعفران است که حدود ۹۵ درصد زعفران کشور را تأمين مى‌کند و نه تنها در ايران مقام اول را دارا است بلکه در بين ساير کشورهاى صادر کننده زعفران نيز از نظر مرغوبيت و عطر و طعم به‌عنوان بهترين زعفران شناخته شده است. اين محصول به‌صورت بسته‌بندى‌هاى مخصوص به کشورهاى عربى و خليج‌فارس صادر مى‌شود.
چنانکه گفتيم در شهرستان قاين طرق امرار معاش مختلف است، در روستاها، بعضى زمين و املاک دارند و به کشاورزى مى‌پردازند و بعضى به خريد و فروش معاملات محلى اشتغال دارند، و عده‌اى هم که زمين ندارند به دامدارى مشغول هستند. آن عده از روستائيان که به دامدارى مى‌پردازند نيز به دو دسته تقسيم مى‌شوند: دستهٔ اول افرادى هستند که به‌عنوان شغل دوم علاوه بر کشاورزى به دامدارى مى‌پردازند و بين ۱۰ تا ۴۰ گوسفند و احياناً کمتر و يا بيشتر دارند. در زمستان چون قادر به تأمين مواد غذائى و علوفهٔ گوسفند در روستا هستند کمتر به کوچ دست مى‌زنند و معمولاً زمستان را در خود روستا مى‌گذرانند. اما اگر قادر به تأمين آذوقهٔ گوسفندان در زمستان نباشند، به‌صورت دسته‌جمعى به کوچ مى‌روند. محل کوچ بايد گرم‌تر از محل خودشان باشد، تا گوسفندان بتوانند ضمن رفتن به بيابان از خار و خاشاک شکم خود را سير کنند و احتياجى به آذوقه ديگر نداشته باشند.
اين دسته تا اواخر فروردين را در کوچ سير مى‌کنند و بعد از اينکه در روستاى محل خود آنها علف‌ها به‌خوبى سبز شد به روستا برمى‌گردند. به اين دسته از دامداران در اصطلاح محلى (چکنهٔ) مى‌گويند. دستهٔ دوم کسانى هستند که به‌عنوان نجار و دلّالان گوسفند شناخته مى‌شوند که ممکن است يک يا چند نفر با هم باشند. اين عده معمولاً هر نفر تا ۲۰۰ و يا کمتر و بيشتر گوسفند دارند. اين دسته براى استفاده از گوشت و خريد و فروش گوسفند را پرورش مى‌دهند. به اين دسته از افراد هم در اصطلاح محلى (چوب‌دار) مى‌گويند.