۱. بَچَلککُ (بچه) گَپورکان (غفور خان) صَبا (صبح) مُرتَگِن (مرده) | جَنِ چى تِلکو گل واَمم ده |
۲. روى دکانا گرى گَرى پُچاّنا (لباس) | جَنِ چى تِلکو گل واَمم ده |
۳. روى پنج سينى (نام شهر) گرى پاچينى | جَنِ چى تِلکو گل واَمم ده |
۴. روى پنج گورُا (نام شهر) ور هِنگورا (ميخورى انگور) | جَنِ چى تِلکو گل واَمم ده |
۵. گلندام (دختر) بَچَکک برتِگن (برده) گوکى (گاو) | جَنِ چى تِلکو گل واَمم ده |
۶. روى زاهدانا گُرى ملّانا (ديدن ملا) | جَنِ چى تِلکو گل واَمم ده |
۷. روى سروانا گرى (ديدن) بلوچان | جَنِ چى تِلکو گل واَمم ده |
۸. روى بازارا گرى يک نارا | جَنِ چى تِلکو گل واَمم ده |
۹. شَپِ تاريکنت کمر باريکنت | جَنِ چى تِلکو گل واَمم ده |
۱۰. بلوچان واش (اصليت خوب) اَصلِنت گُرشان (عصباني) نبدن (ميشون) | جَنِ چى تِلکو گل واَمم ده |
۱۱. بلوچ ايرانشهر وَتِشان (خودشان) سِلّن (بدن) | جَنِ چى تِلکو گل واَمم ده |
اين ترانه روى کاغذ خطدار با جوهر آبى رنگ نوشته شده است. اين شعر همراه نت موسيقى ملى نامه شماره ۴۹۸۹ مورخ ۱۲/۳/۲۰ از جانب اداره فرهگ شهرستان بيرجند براى اداره موسيقى کشور ارسال شده و گردآورنده آقاى چهار نظم هنر آموز سرود و موسيقى بوده و اين نامه به آقاى هدايت ارجاع شده است. بالاى کليه لغات بلوچى شماره داده شده که معانى آنها بهصورت پانويس آمده است.