در يک نقاشى که در موزهٔ هنرهاى تزئينى است. مردى را نشان مى‌دهد که بر متکائى بزرگ تکيه زده و به‌دست راست سه تارى دارد.
شب‌کلاهى از پارچهٔ مخطط بر سر نهاده و زيرپيراهنى ساده و يقه گرد و سفيد پوشيده، و روى آن قبائى از پارچه مخطط معمول دورهٔ زنديه در بر دارد که جلوباز است، و بر روى سينه، سه گوشى اضافى بر لبهٔ راست آن دوخته است که بر روى سينه نمايان است.
هم‌چنين شلوارى بسيار فراخ دمپا گشاد چون پاچين زنان، پوشيده که منگولهٔ کمربند تنبان آن در جلو نمايان است. اين شلوار مورد استفاده مردان و زنان (هر دو) بوده است ولى شلوار زنان تنگ‌تر دوخته مى‌شده است.
با توجه به نقاشى به‌جا مانده از دورهٔ زنديه، که شامل کلاه زيرپيراهني، قباى زير، قباى رو، شال کمر، شلوار فراخ و پاافزار است:
کلاه:
از جنس نمد، استوانه‌اى با کلگى نيم‌گرد بوده که با دستارى از جنس شال‌هاى مخطط پوشيده مى‌شده است.
پيراهن زير:
که قد آن کوتاه تا به کمر بوده است و سابقهٔ آن‌را با يقه جلو چاک از چند سدهٔ پيش داريم.
قباى روئى:
از نوع آستين کوتاه آن و نوع آستين بلند آن در تصاوير در دسترس ديده مى‌شود.
شلوار:
که چون پاچين زنان فراخ است.
پاافزار:
که بدون ساق و با نوک پنجهٔ تيز و پاشنه‌دار بودند.