نخستين اجلاس مشترک ايران و بنگلادش هنگام مسافرت سرلشگر ضياءالرحمن در ۱۶ اسفند ۱۳۵۵ به ايران تشکيل گرديد، در پايان اين اجلاس که به مدت دو روز در تهران برگزار گرديد، يک يادداشت تفاهم به امضاء رسيد. در اين يادداشت موافقت شد که کميته‌هاى فرعى بازرگاني، حمل و نقل و ارتباطات، بانک‌دارى و بيمه، کشاورزي، صنايع، فرهنگ و نيروى انسانى تشکيل گردد. اين کميته موظف شدند هر شش ماه يک‌بار در مورد توسعه همکارى‌هاى دو کشور در زمينه‌هاى مختلف اقتصادى - بازرگانى و فنى بررسى نموده و نتايج را همراه با پيشنهادهاى خود به کميسيون مشترک وزيران ارائه نمايند.


در ۲۲ تير ۱۳۵۵ هيئت اقتصادى بنگلادش به رياست قاضى انورالحق عضو شوراى مشورتى رئيس‌جمهور به ايران مسافرت و يک موافقت‌نامه بازرگانى بين دو کشور به امضاء رسيد.


در ۱۹۷۴ نيز يک هيئت نفتى از بنگلادش به تهران مسافرت و مذاکراتى به عمل آورد و در نتيجه موافقت گرديد سيصد هزار تن نفت خام به بنگلادش تحويل گردد.


در ارديبهشت ۱۳۵۵ نيز يک هيئت ايرانى براى استخدام پزشک، تکنسين و کارگر متخصص به بنگلادش مسافرت و در اواخر همين سال تعدادى کارشناس بنگلادشى به استخدام نيروى دريائى ايران درآمدند.


اوايل سال ۱۳۵۶ هيئتى براى انجام مطالعات نفتى و بررسى زمينه امکانات همکارى‌هاى نفتى ايران و بنگلادش به آن کشور عزيمت کردند. در همين سال يک هيئت ده نفرى از نمايندگان بخش خصوصى و دولتى ايران به‌منظور توسعه روابط تجارى به بنگلادش مسافرت نمودند.


براساس موافقتى که در نخستين اجلاس مشترک ايران و بنگلادش صورت گرفت، يک هيئت سه نفرى از مقامات بنگلادشى براى مذاکره با شرکت هواپيمائى ملى ايران در تاريخ ۵ خرداد ۱۳۵۶ به تهران مسافرت کردند. در اين مذاکرات موضوع تفويض نمايندگى کل فروش بليط دو شرکت به يکديگر، ايجاد ارتباط در نقاط تلاقى پروازهاى دو شرکت مورد بحث قرار گرفت.


در خرداد ۱۳۵۶ يک هيئت ايرانى جهت بررسى اولين پيشنهادات کميسيون مشترک به داکا عزيمت و پس از پنج روز اقامت در بنگلادش و امضاء يک صورت‌جلسه مراجعت نمود.


در ۱۳۵۶ همچنين يک هيئت ايرانى به رياست وزير کار وقت به بنگلادش مسافرت و موافقت‌نامه‌اى در مورد استخدام نيروى انسانى از بنگلادش امضاء نمود. همچنين در همين سال موافقت‌نامه‌اى در مورد اعطاء وامى به مبلغ ۵/۱۲ ميليون دلار از طرف ايران به بنگلادش به امضاء رسيد. نرخ بهره اين وام ۲% بود و براى اجراء طرح کود شيميائى آشوگنج در چارچوب کمک بانک جهانى به بنگلادش مورد استفاده قرار گرفت.


بعد از پيروزى انقلاب اسلامى مذاکراتى در زمينه توسعه روابط اقتصادى بين دو کشور صورت گرفت که منجر به سفر يک هيئت اقتصادى به رياست معاون وزارت بازرگانى به بنگلادش شد و در تاريخ ۱۹ دى ۱۳۶۱ يادداشت تفاهمى در داکا ميان طرفين به امضاء رسيد. طبق يادداشت مذکور موافقت شد تا دولت جمهورى اسلامى ايران پيشنهاد بنگلادش را مبنى بر دريافت يک‌صد هزار تن نفت در شش ماههٔ اول ۱۹۸۳ با نظر مساعد مورد بررسى قرار دهد. بنگلادش همچنين از جمهورى اسلامى ايران در زمينهٔ کشف گاز و نفت تقاضاء کمک نمود و ايران با اين پيشنهاد موافقت کرد.


در فروردين ۱۳۶۲ سرلشگر سلطان محمود وزير نفت و انرژى بنگلادش در رأس هيأتى براى يک ديدار سه روزه وارد ايران گرديد که مذاکراتى در مورد گسترش روابط در زمينه‌هاى مختلف از جمله روابط بازرگانى و اقتصادى به‌عمل آورد.


در تير ۱۳۶۲ وزير امور خارجه بنگلادش به ايران مسافرت نمود. در مذاکرات وى نيز مسئله گسترش روابط اقتصادى ميان دو کشور مطرح گرديد و طرفين موافقت نمودند که کميسيون مشترک اقتصادى ميان دو کشور تهيه گردد و اين امر در بيانيهٔ مشترک ميان دو کشور نيز گنجانيده شد.


در نيمه دوم ۱۳۶۳ نيز يک هيئت به رياست معاونت وزير پست و تلگراف و تلفن جمهورى اسلامى ايران از بنگلادش ديدن کرد و يادداشت تفاهمى در زمينهٔ خريد کابل تلفن از بنگلادش به امضاء رسيد.


در خرداد ۱۳۶۴ وزير بازرگانى بنگلادش در رأس هيأتى به تهران مسافرت کرد. در پايان اين سفر سندى به امضاء رسيد که طى آن ضمن تأکيد بر لزوم گسترش مناسبات اقتصادى و حجم مبادلات و کشور، توافق به‌عمل آمد که به‌منظور شناسائى امکانات بالقوه طرفين اقداماتى به‌عمل آيد.


لازم به ذکر است ايران در مواقع وقوع سيل و طوفان اقدام به ارسال کمک به بنگلادش نموده است. در طوفان سال ۱۳۷۰، ايران به‌وسيلهٔ هواپيما محموله‌اى به وزن حدود ۹۰ تن حاوى ارزاق و وسايل اوليه مورد نياز آسيب‌ديدگان ارسال کرد.