سياست و روابط خارجى آرژانتين نيز بمانند هر کشور ديگرى همواره از عوامل داخلى آن تأثير پذيرفته است که در رأس آن ۱. بحران اقتصادى کشور و ۲. نفوذ جناح‌ها و گروه‌هاى سياسى مختلف و بويژه صهيونيزم حاکم بر اين کشور نقش اصلى را بعهده داشته‌اند.


بدين صورت که، از يک‌سو قسمت عمده مبادلات تجارى و نياز اين کشور به وام‌ها و اعتبارات مالى لازم براى انجام اصلاحات بنيادين اقتصادى که بويژه طى سال‌هاى اخير در تحت عنوان پروسه خصوصى سازى‌ها صورت پذيرفت، متوجه کشورهاى غربى بوده است. خصوصاً اينکه اين کشور از چند دهه قبل نزديک به ۶۰ ميليارد دلار به اعتبار دهندگان غربى بدهکار است که دريافت تسهيلات جديد براى بازپرداخت ديون مذکور طبيعتاً بستگى تام به حفظ روابط حسنه با آنها دارد. از سوى ديگر نفوذ جناح‌ها و گروه‌هاى سياسى مختلف چون صهيونيزم حاکم بر اين کشور و يا جناح‌هاى طرفدار غرب، همواره باعث شده تا على‌رغم بقدرت رسيدن احزاب و جناح‌هاى سياسى مختلف که بعضاً حتى گرايشات کمترى را نسبت به غرب دارا بوده‌اند، اما باز هم داشتن روابط حسنه با کشورهاى غربى و عناصر صهيونيزم بين‌المللى وجه بارز و شاخص سياست خارجى اين کشور را تشکيل دهد. بهرحال عوامل فوق در طول تاريخ و بويژه در زمان حاضر باعث شده تا روند سياست خارجى آرژانتين همواره در جهت آمريکا و کشورهاى غربى شکل گيرد تا بتواند با استفاده از نفوذ اين کشورها بر بانکداران غربى به تسهيلاتى مناسب در باز پرداخت بدهى‌ها و دريافت اعتبارات جديد دست يابد و مقامات سياسى اقتصادى آنها را به انجام سرمايه‌گذارى‌هاى لازم بارى تحقق اصلاحات اقتصادى متقاعد سازد و از سوى ديگر منافع جناح‌ها و گروه‌هاى سياسى ذى‌نفوذ را نيز از نظر دور ندارد.