احمد آرامش

احمد آرامش در سال ۱۲۸۷ش در یزد متولد شد. پس از پایان تحصیل در كالج آمریكاییها مدتی كوتاه در شركت نفت انگلیس و ایران در آبادان به كار مشغول شد. پس از بازگشت به تهران به استخدام وزارت …

احمد آرامش در سال ۱۲۸۷ش در یزد متولد شد. پس از پایان تحصیل در كالج آمریكاییها مدتی كوتاه در شركت نفت انگلیس و ایران در آبادان به كار مشغول شد. پس از بازگشت به تهران به استخدام وزارت طرق و شوارع درآمد و تا سال ۱۳۲۰ در این وزارتخانه ماندگار شد و پس از اشغال كشور توسط متفقین او تقاضای انتقال خود را به وزارت دارایی داد و سپس به وزارت بازرگانی و پیشه و هنر منتقل شد. با روی كار آمدن دولت قوام‌السلطنه او كه باب دوستی با قوام را از سالها قبل گشوده بود به معاونت وزارت بازرگانی و پیشه و هنر ارتقاء یافت. قوام‌السلطنه برای سامان دادن به وضعیت اقتصادی از سویی و برای مقابله با تبلیغات شورای متحده كارگری، شورای عالی اقتصاد و شورای عالی كار را تشكیل داد كه احمد آرامش در هر دو شورا عضویت داشت. پس از تشكیل حزب دمكرات ایران توسط قوام‌السلطنه در تیر ماه ۱۳۲۵، آرامش در دو كمیسیون مالی و تشكیلات آن فعال شد.
در تیر ماه ۱۳۲۵ اعتصاب كارگری بزرگی در جنوب كشور توسط كارگران شركت نفت انگلیس و ایران شكل گرفت كه قوام هیئتی را برای مذاكره با كارگران روانهٔ جنوب كرد. احمد آرامش نیز یكی از اعضای هیئت بود. با روی كار آمدن دولت ائتلافی قوام و حزب توده ایرج اسكندری به وزارت پیشه و هنر منصوب شد و اولین اقدام وی بركناری آرامش از معاونت این وزارتخانه به دلیل صدور جواز فروش كالاهایی چون برنج، گندم و جو بود. منافع فروش این جوازها به حزب دمكرات منتقل می‌شد.
آرامش در حزب دمكرات تا مقام معاونت حزب ارتقاء یافت و مسئولیت شاخه جوانان حزب نیز برعهدهٔ او گذاشته شد و سردبیری دو روزنامه حزب به نام دیپلمات و بهرام را نیز عهده‌دار بود. آرامش با فروپاشی حزب دمكرات و بركناری قوام تا مدتی خانه‌نشین بود و به مقاله‌نویسی در نشریات می‌پرداخت و اقدام دیگر وی انتشار یادداشتهای قوام‌السلطنه در مجله خواندنیها پس از مرگ قوام بود.
آرامش پس از كودتای ۲۸ مرداد در سال ۱۳۳۳ از سوی مجلسین به عضویت در هیئت نظارت سازمان برنامه درآمد و از همان زمان با حضور كارشناسان خارجی مخالفت خود را اعلام كرد. در سال ۱۳۳۴ گروه ترقی‌خواهان را بنا نهاد و این گروه به مناسبتهای مختلف اعلامیه صادر می‌كرد و با حضور بیگانگان در كشور اعلام مخالفت می‌كرد. آرامش همچنان به روزنامه‌نگاری ادامه می‌داد و مواضع خود را در مقالاتی چون “در چهارراه خاورمیانه“ كه در تهران مصور منتشر می‌شد ابراز می‌كرد. او در دورهٔ نخست‌وزیری برادر همسرش، مهندس جعفر شریف امامی به سرپرستی سازمان برنامه منصوب شد و در جلسهٔ مجلس شورای ملی، سرپرست سابق سازمان برنامه، ابتهاج را به علت تخلفات متعدد محكوم كرد. مدت انتصاب وی در این پست چندان طولانی نبود و در اردیبهشت ۱۳۴۰ با استعفای دولت شریف‌امامی او نیز بركنار شد و از آن پس به صورت مخالف جدی حكومت شاه درآمد و با صدور اعلامیه‌ها و بیانیه‌ها مخالفتهای خود را اظهار كرد تا سرانجام در سال ۱۳۴۴ به مدت ۶ سال محبوس شد و سرانجام پس از تحمل شداید فراوان در سال ۱۳۵۰ از زندان آزاد شد. آرامش سرانجام در سال ۱۳۵۲ به دست عوامل سازمان امنیت در پارك لاله (فرح) ترور شد و به قتل رسید.