هزینه‌های حمل و نقل انسان محور

حمل و نقل انسان محور از مهم‌ترین رویکردهای حفاظت از محیط زیست شهری است که در بسیاری از کشورهای توسعه یافته نیز تلاش می‌شود تا جای ممکن از حمل و نقل ماشین محور فاصله بگیرند و حمل و نقل انسان محور را جایگزین آن کنند.

حمل و نقل انسان محور از مهم‌ترین رویکردهای حفاظت از محیط زیست شهری است که در بسیاری از کشورهای توسعه یافته نیز تلاش می‌شود تا جای ممکن از حمل و نقل ماشین محور فاصله بگیرند و حمل و نقل انسان محور را جایگزین آن کنند.

یکی از عمده راه های توسعه حمل و نقل انسان محور، استفاده از دوچرخه است که گسترش فرهنگ دوچرخه سواری در کاهش ترافیک، کاهش آلودگی هوا و سلامت شهروندان نقش برجسته ای دارد، اما جالب است که در کشور ما به جای ترویج این فرهنگ صحیح، قیمت دوچرخه ها روز به روز بالاتر می رود تا انگیزه افراد نیز برای استفاده از این وسیله حمل و نقل سالم، کمتر از قبل شود.

روز گذشته معاون شهردار تهران عنوان کرد: قیمت نوعی دوچرخه تولید داخل، ظرف یک سال از ۹۰ هزار تومان به ۳۶۰ هزار تومان رسیده و به عبارتی، قیمت این وسیله حمل و نقل پاک به یکباره، چهار برابر شده است.

البته این قیمت دوچرخه های تولید داخل است که لزوما نباید به موضوع گرانی ارز ربط داشته باشد و توجیهی هم برای گران شدن آن وجود ندارد، اما قیمت دوچرخه های وارداتی طی یک سال اخیر چند برابر شده است.

نکته متناقض داستان اینجاست که از یک سو مسئولان بر استفاده از دوچرخه برای حفاظت از محیط زیست و کاهش مشکلات ترافیک شهری اصرار دارند و از سوی دیگر، نظارتی بر روند افزایش قیمت دوچرخه ها در بازار آزاد ندارند.

گرچه اکنون شهرداری تهران و برخی کلانشهرهای دیگر، طرح امانت دادن دوچرخه به شهروندان را در برخی مناطق شهر اجرا می کنند، اما این طرح ها نیز فقط در گستره محدودی از کلانشهرها اجرا می شود و به هیچ وجه نمی تواند جوابگوی حتی نیمی از متقاضیان باشد.

همچنین نبود مسیرهای دوچرخه سواری در کلانشهرها نیز مشکل دیگری است که نهادینه شدن فرهنگ دوچرخه سواری در کشور را با تاخیری طولانی مواجه کرده است.

امین جلالوند