تک فرزندی مسألهای است که به خودی خود به عنوان یک مشکل تلقی نمیشود و مطالعات مختلفی که در تکفرزندها صورت گرفته، مشکلات رفتاری خاصی را نشان نداده است؛ اما آنچه در تک فرزندی مورد توجه بوده، شرایطی است که پدر و مادر برای فرزند ایجاد میکنند.
تک فرزندی مسألهای است که به خودی خود به عنوان یک مشکل تلقی نمیشود و مطالعات مختلفی که در تکفرزندها صورت گرفته، مشکلات رفتاری خاصی را نشان نداده است؛ اما آنچه در تک فرزندی مورد توجه بوده، شرایطی است که پدر و مادر برای فرزند ایجاد میکنند.
خانوادههایی که یک فرزند دارند، شرایط ویژهای برای فرزند خود مهیا میکنند و همه پتانسیل و ظرفیت خود را برای همان یک فرزند در نظر میگیرند. توجه بیشتر، امکانات بیشتر و به شکل طبیعی شرایط تربیتی و تحصیلی مناسبتر از جمله مزایای تک فرزندی است. در عین حال اگر این حمایتها از سوی پدر و مادر بیش از حد معمول باشد و حد افراطی پیدا کند، میتواند هم برای خانواده و هم کودک مشکلآفرین باشد.
خانوادهها علاوه بر حمایتهایی که از کودک میکنند، باید برای تربیت مناسبتر کودک خود از نظر تعاملات اجتماعی قدم بردارند و سعی کنند فرزندشان با بچههای دیگر ارتباط داشته باشد و این گونه نباشد که تک فرزندها فقط با بزرگترها بزرگ شوند. آنها باید سعی کنند کودکشان، تعاملات اجتماعی بیشتری با همسالان خود داشته باشد.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است