اهمیت تجارت محصولات کشاورزی

دولت‌ها به منظور توسعه اقتصادی ناگزیر به اصلاح ساختار تولید خود هستند و با توجه به نیاز تامین کالاها و مواد مصرفی مورد نیاز به امر بازاریابی و توسعه صادرات می بایست توجه خاصی مبذول ‌نمایند.

دولت‌ها به منظور توسعه اقتصادی ناگزیر به اصلاح ساختار تولید خود هستند و با توجه به نیاز تامین کالاها و مواد مصرفی مورد نیاز به امر بازاریابی و توسعه صادرات می بایست توجه خاصی مبذول ‌نمایند.
به عبارت دیگر پرداختن به صادرات مناسب‌ترین راه عبور از مشکلات اقتصادی است و بر این اساس توسعه صادرات عامل مهمی برای توسعه اقتصادی مطرح می باشد، چرا که دستیابی به بازارهای خارجی امکان استفاده از ظرفیت کامل و تولید به مقیاس اقتصادی را فراهم نموده و در نتیجه کاهش هزینه تولید و تامین منافع مصرف‌کننده داخلی را به‌دنبال خواهد داشت.از طرفی رهایی از اقتصاد تک محصولی و ایجاد تنوع در اقلام صادرات و به‌طور اخص توسعه صادرات فرآورده‌های غیر نفتی از ضرورت‌های خاص جمهوری اسلامی ایران می‌باشد.
با ایجاد تنوع در درآمدهای ارزی و افزایش مستمر سهم صادرات غیرنفتی از درآمد مذکور، نه تنها موضع کشور در توسعه صادرات غیرنفتی تقویت می‌گردد بلکه به سبب اینکه فروش نفت در آن حالت تنها مجرای درآمدی کشور نیست، در صادرات و فروش نفت نیز موضع مستحکم‌تری می‌یابد، ضمن اینکه توسعه صادرات، بی‌تردید دارای اهمیتی استراتژیک برای اقتصاد کشور می‌باشد. صادرات محصولات کشاورزی یکی از بخش های مهم تامین منابع ارزی می باشد که سهم عمده ای از صادرات غیر نفتی را به خود اختصاص داده است.
محصولات کشاورزی به ویژه محصولات باغی و میوه ها در کشور از اهمیت خاصی برخوردار است به طوریکه تولیدات باغی در روستاها اشتغال پایدارتر و درآمد بیشتری ایجاد می کند.طبق گزارش فائو میزان تولید میوه جات تازه در کشورمان طی سه دهه اخیر با میانگین رشد سالانه ۷درصد به بیش از ۱۸۰۰ هزار تن در سال ۲۰۰۹ رسیده است؛ طی دهه اخیر کشورمان همواره در تولید میوه های تازه جزء ۵ کشور برتر دنیا بوده است.از بین این مقدار تولید نزدیک به ۱۱ هزار تن به کشورهای دیگر صادر می شود که درآمد ارزی بیش از ۷ میلیون دلار را در سال ۲۰۰۹(۱۳۸۸) برای کشورمان به ارمغان داشته است.
با توجه به سهم قابل توجه ایران در بازارهای صادراتی میوه در دنیا و همچنین اهمیت درآمدهای ارزی که از این بخش حاصل می شود، لذا اهمیت شناسایی عوامل موثری که می تواند در توسعه صادرات این محصولات و نیل به اهداف مد نظر جهت رهایی از تکیه بر اقتصاد تک محصولی نقش داشته باشد دو چندان می شود.

ناصر آسیابانی