سیزده بدر با گره زدن دو شاخه درخت / نحسی های تاریخی ۱۳

در برخی نقاط روز سیزده بدر را در خانه می مانند و چهارده بدر میگیرند اما نخستین پیوند ازدواج بشر در برخی منابع آمده است که با گره زدن دو شاخه درخت صورت گرفته است.

در برخی نقاط روز سیزده بدر را در خانه می مانند و چهارده بدر میگیرند اما نخستین پیوند ازدواج بشر در برخی منابع آمده است که با گره زدن دو شاخه درخت صورت گرفته است.

روز سیزدهم فروردین، روزی است که مردم پس از گذراندن ۱۲ روز جشن سال نو و دید و بازدید و تعطیلات به دامان طبیعت می روند تا رایحه بهاری را با تمام وجود استشمام کنند.
در روزشمار رسمی کشور این روز، روز طبیعت نامگذاری شده است. برخی بر این باورند در این روز باید برای راندن نحسی از خانه بیرون روند و نحسی را در طبیعت به در کنند اما برای اثبات اینکه ایرانیان قدیم هم این دیدگاه را داشتند هیچ روایت تاریخی و قابل استنادی وجود ندارد.

عدد ۱۳ بدقلق است

تنها آنچه در فرهنگ ایرانی در مورد عدد سیزده وجود دارد و دکتر غیاث آبادی به آن اشاره کرده است «بد قلق» بودن عدد۱۳ به خاطر خاصیت بخش ناپذیری آن است.

فلسفه گره زدن دو شاخه درخت تا سبزه و علف
یکی از آیین های رایج در روز روز سیزدهم فروردین آرزویی در دل داشتن و به نیت آن سبزه ای را گره زدن است؛ اما به واقع فلسفه " سبزه گره زدن" از چه زمان رایج شده است؟ متون تاریخی درباره این آیین، افسانه ی نخستین شاه در ایران را روایت می کند.
" در اوستا چندین بار از کیومرث سخن به میان آمده و او را اولین پادشاه و نیز نخستین بشر نامیده است. مشیه و مشیانه که دختر و پسر دوقلوی کیومرث بودند، روز سیزدهم فروردین برای اولین بار در جهان ازدواج نمودند. در آن زمان چون عقد و نکاهی شناخته شده نبود آن دو به وسیل گره زدن دو شاخه ی مورد، پایه ی ازدواج خود را بنا نهادند و چون ایرانیان باستان از این راز بخوبی آگاهی داشتند، آن مراسم را بویژه دختران و پسران دم بخت انجام می دادند و امروز هم دختران و پسران برای بستن پیمان زناشویی نیت می کنند و علف گره می زنند."

نحسی های تاریخی ۱۳

سفینه " آپولو ۱۳ " به دلیل نقص فنی خراب شد و نتوانست مأموریت خود را انجام دهد و به دلیل همین نقص فنی، سفر خود را نیمه کاره گذاشت و به زمین بازگشت.

تعداد خدایان در یونان دوازده بوده اما وقتی سیزدهمی وارد می شود (خدایی به نام لوکی) یکی از آنها را می کشد و خود به جای او می‌نشیند و از آن به بعد همه چیز به هم می ریزد و اوضاع خراب می شود.

به قول (ویل دورانت) از آنجا که دوازده عددی بوده که به ۲ و ۳ و ۴ و ۶ بخش پذیر بوده و عدد کاملی به شمار می آمده و درست بعد از آن عدد سیزده است که به هیچ کدام از آن اعداد بخش پذیر نیست، نحس شده است.

شبیه همین موضوع آن است که این عدد، از آنجاییکه اولین عددی است که با شمارش انگشتان دست و دو پا دیگر قابل شمارش نیست انعکاس ترس انسان از نادانسته‌ها است.

چهارده‌به‌ در" سیزده غریب"

در برخی از نقاط کشورمان به جای سیزده‌به‌در ، چهارده بدر رایج است. برخی از اهالی خرم آباد به جای سیزدهم فروردین، روز چهاردهم را به تفریح در طبیعت اختصاص می‌دهند. آنها ۱۳ فروردین را در خانه می‌مانند و آن را سیزده غریب می‌نامند. این به این مفهوم است که در این روز مردم غیر بومی خرم آباد برای تفریح بیرون می‌روند و خود خرم آبادی‌ها یک روز بعد به دامن طبیعت می‌روند.

شیوه های برگزاری و مراسم سیزده بدر

در سیزدهم فروردین مردم ایران برای نیایش و ایزد باران آور و نوید بخش سال نیک به کشتزارها و مزارع خود می رفتند و در زمین تازه روییده و سرسبز و آکنده از انبوه گل و گیاهان صحرایی به شادی و ترانه سرایی و پایکوبی می پرداختند و از گردآوری سبزه های صحرایی و پختن آش و خوراکی های ویژه غافل نمی شدند؛ این آیین از گذشته تا به اکنون ادامه دارد.

البته بخشی دیگر از آیین های سیزده بدر را هم باورهایی تشکیل می دهند که به نوعی با تقدیر و سر نوشت در پیوند است. برای نمونه فال گوش ایستادن،فال گیری (به ویژه فال کوزه)، گره زدن سبزی و گشودن آن، بخت گشایی و..

بازی های گروهی، ترانه ها و رقص های دسته جمعی، گردآوری گیاهان صحرایی، خوراک پزی ها، بادبادک پرانی، سوارکاری، رهاسازی ماهی های قرمز سفره هفت سین در رودخانه ها، نمایش های شاد و.. بخشی از این آیین ها است که ریشه در باورها و فرهنگ اساطیری دارد.

همچنین شادی کردن و خندیدن به معنی فروریختن اندیشه های پلید و تیره، روبوسی نماد آشتی، به آب سپردن سبزه ی سفره ی نوروزی نشانه ی هدیه دادن به ایزد آب «آناهیتا» و گره زدن علف برای شاهد قرار دادن مادر طبیعت در پیوند میان زن و مرد و...ازدیگر باورهای روز سیزدهم فروردین است.

در استان البرز نیزهمانند سایر نقاط کشور آیین روزسیزدهم فروردین ماه با رفتن به دامنه طبیعت جشن گرفته می شود.