استانداردهای ملی آب شرب برای فلوراید باید براساس متوسط سالیانه دمای روزانه تعیین شود چون مصرف آب به دمای هوا بستگی دارد...
استانداردهای ملی آب شرب برای فلوراید باید براساس متوسط سالیانه دمای روزانه تعیین شود چون مصرف آب به دمای هوا بستگی دارد...
به علاوه میزان فلوراید آب هر منطقه، با منطقه دیگر تفاوت دارد، پس نمیتوان استاندارد مشخصی برای فلوراید آب همه مناطق در نظر گرفت. در استاندارد آب شرب ایران، گستره مجاز غلظت فلوراید از ۴/۱ در مناطق بسیار گرم تا حدود ۲ در مناطق سرد متغیر است.
البته در اغلب نقاط ایران، میزان فلوراید آب در حد لازم و حتی بالاتر از حد مجاز است پس نیازی به افزودن فلوراید به آب نیست. هنوز تحقیقات دقیق و جامعی در مورد میزان فلوراید آب در همه مناطق ایران انجام نشده اما مشخصا در بعضی مناطق، مانند بوشهر، میزان فلوراید از حد مجاز بالاتر و به همین علت فلوروزیس در این مناطق شایعتر است. به علاوه مقادیر دریافت فلوراید به رژیم غذایی هم بستگی دارد، مثلا اگر رژیم غذایی عمده منطقهای شامل ماهی و چای باشد، ممکن است دریافت فلوراید اهالی آن منطقه از طریق غذا زیاد باشد. در ایران تحقیقات زیادی در این باره انجام شده، مثلا بخش اطفال دانشکده دندانپزشکی تبریز، تحقیقی روی میزان فلوراید آب در منطقه ماکو و آثار آن بر دانشآموزان ۷ تا ۱۲ ساله انجام داده است (شیوع فلوروزیس در این افراد بسیار بالا و حدود صددرصد بود). یا تحقیق دیگری روی شیوع فلوروزیس دانشآموزان شهرستان دیر نزدیک بوشهر بهوسیله دانشکده دندانپزشکی شیراز انجام گرفت و میزان فلوروزیس حدود ۸۵ درصد تخمین زده شد. پس نمیتوان با توجه به تحقیقات کشورهای دیگر، میزان فلوراید آب را در سایر کشورها تنظیم کرد. مثلا در مناطق با آب و هوای گرم و خشک که مردم به کارهای سخت بدنی اشتغال دارند و آب بیشتری مینوشند، نیاز به فلوراید کمتری در آب آشامیدنی وجود دارد. در ایران در مناطق جنوبی، استانهای فارس، بوشهر، هرمزگان و در ارومیه و شهر ماکو میزان فلوراید در آب بالاست و درجاتی از فلوروزیس در این مناطق دیده میشود.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است