۱. به ویژگیهای خاص هر دانشآموزی توجه کنید. ۲. به دانشآموزان کمک کنید تا نقاط مثبت و منفی خود را پیدا کنند و به آنها بیاموزید تا با اتکا بر نکتههای مثبت خود نقاط منفی را کمتر …
۱. به ویژگیهای خاص هر دانشآموزی توجه کنید.
۲. به دانشآموزان کمک کنید تا نقاط مثبت و منفی خود را پیدا کنند و به آنها بیاموزید تا با اتکا بر نکتههای مثبت خود نقاط منفی را کمتر کنند.
۳. به دانشآموزان ناتوان فرصت دهید. آنها را براساس پیشرفتشان تشویق کنید. آنها نیز باید بتوانند از وضعیت خود احساس رضایت کنند و بدانند که در هر موقعیتی میتوان طعم پیشرفت را چشید.
۴. آنها را از تنش مقایسه خود با دیگران رها کنید. امروز را با دیروزشان مقایسه کنید.
۵. به آنها بیاموزید که مسیر زندگی برای همه افراد یکسان نیست. زندگی یک نفر مانند رودخانه?ای آرام است که در حال گذر است، در حالی ممکن است مسیر زندگی دیگری مانند جاده سنگلاخی باشد و نیاز به تلاش بیشتری داشته باشد.
۶. اگر با کودکی مواجه هستید که اختلال یادگیری دارد، او را برای درمان ارجاع و فرصت بیشتری به او بدهید، مثلا اگر در درس دیکته مشکل دارد، جداگانه و آرامتر به او دیکته بگویید.
۷. تشویق را برای هیچ دانشآموزی فراموش نکنید.
۸. بچهای که با تلاش نمره ۷ را به ۱۰ رسانده است، تشویق کنید، با این کار غیرمستقیم به او آموزش میدهید امروز خودش را با دیروز خودش مقایسه کند، نه اینکه خود را با دیگران مقایسه کند.
۹. در انتخاب رشته تحصیلی به علایق و توانایی او توجه کنید.
۱۰. دانشآموزان را برای انتخاب یک رشته و شغل خاص تحت فشار نگذارید. هر کاری اگر به خوبی انجام و اخلاقیات نیز در آن درنظر گرفته شود، قابلاحترام است.
۱۱. از کودکان مشکلدار حمایت کنید.
۱۲. از کودکانی که دچار اختلالات روانپزشکی هستند، حمایت کنید. توجه داشته باشید که اغلب مادران این کودکان بیشتر از مادران دیگر برای تربیت کودکشان تلاش کردهاند و مشکلات فرزندانشان ربطی به شیوه تربیت آنها ندارد.
۱۳. توجه داشته باشید که کودکان به چیزی میرسند که در توان آنهاست، نه چیزی که خواست بزرگترهاست.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است