ترسی به شکل اره

همه ساله با فرا رسیدن Halloween بازار فیلم‌های ترسناک و مسائلی که به ترس، دلهره و... ارتباط داشته باشند، حسابی داغ می‌شود. بازار هالووین، نه‌تنها سینما را به تصرف خود درآورده است، بلکه …

همه ساله با فرا رسیدن Halloween بازار فیلم‌های ترسناک و مسائلی که به ترس، دلهره و... ارتباط داشته باشند، حسابی داغ می‌شود. بازار هالووین، نه‌تنها سینما را به تصرف خود درآورده است، بلکه مدتی است که قصد دارد راهی به بازی‌های کامپیوتری باز کند که فعلا در این کار ناکام مانده است. عرضه بازی‌هایی کاملا مقطعی باعث شده که عنوان‌های متعدد، اما بسیار ضعیف را شاهد باشیم. سری بازی‌های Saw دقیقا بر این اساس ساخته شده‌اند و تنها هدف آنها نمایش وقایع فیلم در قالب یک بازی است.
● داستان
داستان این بازی بین نسخه‌های دوم و سوم سری فیلم‌های Saw اتفاق می‌افتد. این بار بازیکن در نقش پسر دیوید تپ (David Tapp) شخصیت اصلی بازی در نسخه اول که مایکل (Michael) نام دارد، قرار می‌گیرد. مایکل قصد دارد تا سرنخ‌هایی از مرگ پدرش به دست آورد اما سر هر کدام از این نخ‌ها در تله‌های مرگباری قرار دارد که مایکل اگر خوش شانس باشد، می‌تواند از معدود نجات یافتگان، بازی مرگبار Jigsaw باشد. در طول بازی، صحنه‌هایی به نمایش در می‌آیند که نشان می‌دهند دیوید چگونه به وسیله Jigsaw دزدیده می‌شود و به کشتارگاه او راه پیدا می‌کند. سازندگان سعی کرده‌اند با قرار دادن چنین صحنه‌هایی کمی داستان بازی را جذاب کرده و این بازی را برای بازیکنان کمی قابل تحمل کنند. اما عدم کارگردانی خوب و صحنه‌پردازی‌ها در بازی باعث شده که داستان بازی بسیار معمولی و در پاره‌ای از مواقع بسیار ضعیف جلوه کند. دستان بازی اصلا مانند نسخه دوم فیلم خوب نیست و بسیار سطحی روایت می‌شود. در این بخش، تنها صداگذاری روی شخصیت‌های بازی قابل‌قبول است. صحبت‌ها و دیالوگ‌های معقولی برای آنها در نظر گرفته شده که به خوبی نیز در بازی بیان می‌شوند اما از طرفی دیگر موسیقی ساخته شده برای بازی اصلا خوب نیست و در نوع خود بسیار ضعیف است. موسیقی این بازی لطمه زیادی به آن وارد کرده و باعث شده که بازی فضای خوبی نداشته باشد. Saw II از معدود بازی‌هایی است که نتوانسته با توجه به سبک ترسناک خود، صداگذاری خوبی را به نمایش بگذارد. صداگذاری یکی از بخش‌های بسیار مهم در بازی‌های ترسناک و انتقال ترس به‌شمار می‌رود که این بازی در آن شکست خورده است.
● گیم‌پلی
همانند نسخه گذشته، معماهای زیادی در بازی قرار گرفته‌اند که باید آنها را حل کنید. معماهایی که عدم موفقیت در آنها باعث مرگ شما یا فرد دیگری می‌شود. طبق معمول بازی از یک صحنه بسیار چندش آور یا به تعبیر سازندگان با یک صحنه هیجان انگیز و میخکوب‌کننده آغاز می‌شود. بازی از جایی شروع می‌شود که باید کلیدی را از چشم خود خارج کنید! واقعا طرح چنین معماهای بی‌منطقی نیاز به یک عقل بسیار پریشان دارد. در طول بازی معماها و تله‌های این چنینی زیادی را مشاهده خواهید کرد. همچنین برای تنوع هم باید با افراد متعددی مبارزه‌های تن‌به‌تن انجام دهید. مبارزه‌هایی که همچنان در آنها صحنه‌های
Quick Time Event قرار دارند. سیستمی که در این بازی اصلا خوب از کار در نیامده و بسیار بد به‌کار رفته است. سیستم مبارزه‌های بازی کمی از نسخه قبلی بهتر شده اما همچنان عذاب‌آور است. در نسخه اول بازی شاهد معماها و تله‌های منحصر به فردی بودیم که به یکی از نقاط قوت آن بازی تبدیل شده بودند اما در این نسخه دیگر از آنها خبری نیست. روند بازی کاملا مشخص است و بازی پس از یک ساعت به شدت یکنواخت می‌شود. یکنواختی بازی هیجان آن را هم از بین می‌برد و بازی پس از مدتی کسل‌کننده می‌شود و بازیکن در اکثر موارد شاهد صحنه‌های خون ریزی و... است. البته این قسمت برای بازیکنانی که علاقه زیادی به خون و دست و پای قطع شده دارند احتمالا جالب توجه خواهد بود! اما در کل گیم‌پلی بازی چیزی از عناصر یک بازی ترسناک را دربر ندارد و بیشتر این بازی را به یک عنوان اکشن-ماجراجویی تبدیل کرده است.