روابط عمومی و سازمان دانش محور

دانش (دانش سازمانی ) دارایی باارزشی است که مثل سایر دارائیها به مدیریت، رشد و بهره برداری نیازمند است. و به عبارت دیگر برای تولید دانش و منابع علمی نیازمند به مدیریت دانش می باشد. …

دانش (دانش سازمانی ) دارایی باارزشی است که مثل سایر دارائیها به مدیریت، رشد و بهره برداری نیازمند است. و به عبارت دیگر برای تولید دانش و منابع علمی نیازمند به مدیریت دانش می باشد. در واقع مدیریت دانش کوششی است برای تبدیل دانش کارکنان ( سرمایه انسانی ) به دارایی مشترک سازمانی ( سرمایه فکری ساختاری ) است. تا از این طریق بتوان افزایش همکاری، بهبود بهره وری، تشویق و قادر ساختن به نوآوری، غلبه بر اطلاعات زیاد و تنها به کارگیری موارد خاص و مورد نیاز، تسهیل جریان دانش مناسب از تأمین کنندگان به دریافت کنندگان بدون محدودیت زمان و فضا، تسهیل اشتراک دانش کارکنان و بازداشتن آنان از نوآوری دوباره، تصرف و ثبت دانش کارکنان پیش از آنکه کارکنان سازمان را ترک کنند، افزایش آگاهی سازمانی از خلأهای دانش سازمان و بهبود خدمات مشتری را در سطح سازمان تسری داد. بنابراین روابط عمومی به عنوان محوریت اصلی در امرتوسعه های فردی و سازمانی با رویکرد دانش محوری و تبدیل نمودن سازمان به یک سازمان یادگیرنده پویا دارای نقشی اساسی و بی بدیل می باشد، مشروط بر آنکه با استفاده از تجارب حاصله و تجمیع وشناسائی ان در قالب یک مدل مدیریتی نوین همراه با بهره گیری صحیح از شرایط گذار و در مرحله تغییر و به دنبال آن تحول جدی و اساسی به عنوان یک نیاز ضروری به دنبال فراهم نمودن شرایط مناسب در امر خدمات رسانی و امکان پایداری در بازار و رقابت پذیری در عرصه ارائه خدمات نوین به مشتریان باشد.
از این رو بهترین، سریعترین و در عین حال کم هزینه ترین و جامع ترین روشها، بی تردید فراهم نمودن شرایط لازم با استفاده ازسازو کار های جدید در قالب تعریف شبکه اجتماعی برای بهره گیری از خرد جمعی و اندیشه های کارشناسان و متخصصان و افراد مجرب است . و این امر زمانی محقق می شود که روابط عمومی ضمن اتکا به داشته ها و توانمندیهای موجود برای استفاده از ظرفیتها و قابلیتهای بالقوه ، سازمان و افراد آن را به یک سازمان یاد گیرنده و دانش محور تبدیل نماید . زیرا اساس توسعه و پیشرفت چیزی جز ایده و دانش نیست و هرکجا که فرصتی برای ایده پردازی و دانش محوری با رویکرد به هم اندیشی شکل گرفته باشد مسلماً همگرایی مناسب به دنبال آن محقق و از دل این دو مقوله ارزشمند به هم افزایی شایسته نیز نائل می شویم.
از این رو تغییر نگرش، ترقیب و تشویق و به تبعآن تغییر در رفتار در جهت فرهنگ سازی برای ورود در عرصه بزرگ خدمات رسانی و رسیدن به مرز توسعه یافتگی می طلبد تا کار جمعی از دل خرد جمعی به عنوان یک برایند جدی خارج شده و سازمانی پویا، پرتلاش، خلاق، نوآور و با افرادی متعهد، مسئولیت پذیر که دارای اندیشه مالکیتی نسبت به مجموعه می باشند تربیت نمود و شاید در این راستا بتوان نظام جامع پیشنهادات بر بستر شبکه اجتماعی با استفاده از ظرفیت های الکترونیکی را بعنوان اولین گام برای رسیدن به این مهم در سرلوحه کار قرار داد.