دغدغه بسیاری از والدین در این ایام، بیانگیزه بودن بچهها در مورد درس و مدرسه است؛ بچهها انگیزهی چندانی برای مدرسه رفتن ندارند و البته این موضوع هم روی درس خواندن آنها اثر …
دغدغه بسیاری از والدین در این ایام، بیانگیزه بودن بچهها در مورد درس و مدرسه است؛ بچهها انگیزهی چندانی برای مدرسه رفتن ندارند و البته این موضوع هم روی درس خواندن آنها اثر گذاشته و معمولاً برای درس خواندن نیاز به فشار و انرژی گذاشتن بسیار زیاد والدین دارند. اما واقعاً چرا این اتفاق افتاده است؟ البته عوامل متنوع و بسیاری در این امر موثرند اما یکی از عوامل، نقش ما به عنوان والدین و دیدمان در مورد درس و مدرسه است. امسال بسیاری از خانوادهها در ایام ماه رمضان مسافرت نرفته و حالا تصمیم دارند در این ایام باقی مانده از فرصت استفاده کرده و مسافرت بروند. برنامهریزی بعضی خانوادهها برای سفر به صورتی است که روز اول مهر آنها در محل زندگیشان نبوده و هنوز در مسافرت هستند. این دسته از والدین البته به مدرسه نرفتن بچهها در روز اول مهر را کم اهمیت شمرده و برای بچهها هم توجیه میکنند که روز اول مدرسه خبر خاصی نیست و اگر نروند مشکلی پیش نمیآید.
اما این برخورد در پس خود پیغام دیگری را به بچهها منتقل میکند؛ اینکه مدرسه به صورت کلی هم خیلی مساله مهمی نیست و روز اول آن هم که البته مهم نیست! در این شرایط خیلی هم عجیب نیست که برای بچهها هم ارزش و اهمیت مدرسه رفتن کاهش بیابد و آنها انگیزهی چندانی برای درس خواندن نداشته باشند.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است