نوجوانی فصل شکوفایی

چقدر فرزند نوجوان‌تان را می‌شناسید؟ آیا می‌خواهد مستقل شود؟ احساس بزرگی می‌کند؟ وقتی فرزندتان کودکی را به پایان می‌رساند و آماده قدم گذاشتن به دنیای نوجوانی می‌شود، لزوما …

چقدر فرزند نوجوان‌تان را می‌شناسید؟ آیا می‌خواهد مستقل شود؟ احساس بزرگی می‌کند؟
وقتی فرزندتان کودکی را به پایان می‌رساند و آماده قدم گذاشتن به دنیای نوجوانی می‌شود، لزوما نباید این تغییر همراه با به وجود آمدن فضای جنگ و دعوا در خانواده باشد.
وقتی کلمه <نوجوان> به گوش‌تان می‌خورد، چه کلمات دیگری در ذهن‌تان تداعی می‌شود؟ سرکش، مشکوک، کج خلق، خودمحور و... این تقریبا کلماتی است که همراه با واژه نوجوان در تمامی کتاب‌هایی که درباره آنها نوشته شده، آمده است.
اما آیا واقعا نوجوانان این خصوصیات را دارند؟ آیا همیشه در رابطه نوجوان با خانواده مشکلاتی وجود دارد؟
● معنای نوجوانی
نوجوانی به چه معنی است؟ واژه لاتین آن از کلمه یونانی )esso( گرفته شده که به معنی <شدن> است و به دوره‌ای گفته می‌شود که کودک با آغاز بلوغ، پا به دنیای جوانی می‌گذارد. نوجوانی با ظاهر شدن اندام‌های جنسی ثانویه و نشانه‌های بلوغ آغاز می‌شود و زمان آن از یک فرد به فرد دیگر و از یک جنس به جنس دیگر متفاوت است. در میان دختران، آغاز بلوغ بین ۹ تا ۱۴ سالگی و به طور میانگین در ۱۲ سالگی رخ می‌دهد در حالی که در میان پسرها این تغییرات در سن ۱۱ سالگی آغاز می‌شود.
● مشکلات رشد
نوجوانان در سراسر دنیا به طور ذاتی و طبیعی نیاز به کشف هویت خود دارند. همگی آنان تلاش می‌کنند، از وابستگی کودکانه به والدین فاصله بگیرند و از زیر کنترل و قدرت والدین فرار کنند. خواهان مستقل بودن و تلاش برای یافتن هویت خود، از جمله خصوصیات طبیعی و ویژگی‌های اصلی دوران نوجوانی است که به طور معمول با استرس همراه است.
نوجوان مجبور است، ثبات زندگی خود را از هم گسسته و تصویر جدیدی از خود خلق کند. پرسش‌هایی مانند <من که هستم؟>، <چه می‌کنم>، <چگونه با دیگران کنار بیایم؟> و... از جمله مسایلی است که ذهن نوجوان را به شدت درگیر می‌کند. والدین باید مسوولیت انتخاب را برعهده نوجوان بگذارند ولی در عین حال مواظب نوجوان بوده و او را راهنمایی کنند. حتی اگر نوجوان شکایت کرد که شما همانند یک کودک با او برخورد می‌کنید، او را کاملا آزاد نگذارید. یکی دیگر از مسایل رشد در دوران نوجوانی، کنار آمدن فرد با تغییرات بدنی خود است. نوجوانان به‌طور معمول در این دوران نسبت به اندام و فیزیک خود بسیار حساس‌اند. قد، وزن، پوست و مو همیشه ذهن آنها را به خود مشغول می‌کند. آنها به سرعت عیوب خود را می‌یابند و درباره آنها بسیار اغراق می‌کنند. آکنه از جمله معضلات اصلی دوران نوجوانی است.
وقتی نوجوان از والدین فاصله می‌گیرد، در تلاش است تا خود را به دیگران اثبات و محیط اجتماعی خاص خود را خلق کند. گاهی میان نفوذ والدین بر فرزند و نیاز نوجوان برای برقراری ارتباط با دوستان، تضادی به وجود می‌آید. بهترین راه حل این است که خود والدین این گونه روابط را ایجاد کنند. والدین گاهی گمان می‌کنند دوستان تاثیر منفی بر نوجوان‌شان می‌گذارند در صورتی که اگر این دوستان آگاهانه انتخاب شوند، تاثیر بسیار مثبتی می‌گذارند. دعوت کردن دوستان نوجوان به خانه و نشان دادن حس دوستی به مرور، اعتماد نوجوان را جلب می‌کند. وقتی کودکی وارد دوران نوجوانی می‌شود، خواه ناخواه نیازهای جنسی در او بیدار می‌شوند و این در حالی است که او نمی‌داند با جنس مخالف چگونه باید برخورد کند. نوجوان نیاز دارد درباره مسایل جنسی اطلاعاتی کسب کند، چیزی که به‌طور معمول برای والدین سخت و کنار آمدن با آن دشوار است.
● کجای کار می‌لنگد؟
نوجوان به هزاران طریق تلاش می‌کند به والدین بفهماند که مستقل است و همانند آنان قدرت فکر و عمل دارد. انتخاب مدل موهای عجیب، لباس‌های نامناسب، اتاق به هم ریخته و صدای موزیک بالا از جمله راه‌های متداولی است که هر نوجوانی آن را برای اثبات هویت فردی خود بر می‌گزیند. فراموش نکنید که اگر نوجوان سرکش می‌شود یعنی یک نیاز روانی مهم دارد. اگرچه برخی از سلیقه‌ها و اعمال نوجوان ممکن است شما را برنجاند اما بهتر آن است که چشمان خود را ببندید و به جای بحث و مرافعه و خسته کردن خودتان، کمی با او مدارا کنید. انرژی‌تان را برای اعمال مخرب او نگاه دارید. طبیعی است که ساعت‌ها جلوی آینه به صورت خود برسد. این عمل نوعی حفاظت اتوماتیک روانی از خود است و هیچ ارتباطی به افسانه نارسیسیس ندارد. از سوی دیگر، اگر نوجوان کمی سرکش و مهاجم می‌شود، تنها به این دلیل است که گمان می‌کند بهترین راه دفاع از خود، حمله به دیگران است. پس اگر محکم و بلند حرف می‌زند، دیگران را هل می‌دهد، با سرعت رانندگی می‌کند و در خانه جواب مادر و پدر را با بی‌احترامی می‌دهد، درواقع تلاش می‌کند برای خود هویتی مستقل بسازد. خونسردی بهترین کاری است که والدین می‌توانند در این باره انجام دهند.
نوجوان عادت دارد والدین را متهم کند که متعلق به دورانی دیگرند. آنها به‌طور معمول به نوع لباس پوشیدن والدین‌شان به خصوص در مقابل دوستان‌شان حساس‌اند و گاهی از والدین خود انتقاد می‌کنند.
● توصیه‌های هفت‌گانه
▪ تلاش نکنید همیشه نوجوان را محکوم کنید. والدین باید همیشه به ارایه پیشنهاد و نظر و عقیده بپردازند.
▪ ناراحت نشوید اگر نوجوان به شما اطمینان ندارد و با این حال تمامی اسرار زندگی‌اش را تلفنی با دوستانش در میان می‌گذارد. به نیازهای شخصی او احترام بگذارید.
▪ نوجوان آن قدر اعتماد به نفس ندارد که در مقابل دیگران مورد خنده و تمسخر واقع شود. پس حتی در
▪ همیشه متوجه پیغام‌هایی که چه با حرکات و چه با کلام برای نوجوان‌تان می‌فرستید، باشید. اگر در مقابل اعمال او احساس استرس کنید و این حس را به او القا کنید، او نسبت به شما بدگمان می‌شود. هرگز شخص او را مورد انتقاد قرار ندهید بلکه از رفتارها و موقعیت‌ها صحبت کنید.
▪ نوجوان نمی‌خواهد والدین همواره در اطرافش باشند ولی نیاز دارد که آنها در دسترس باشند.
▪ انتظارات خود را از نوجوان به وضوح بیان کنید. نوجوان همیشه از قوانین و محدودیت‌هایی که برایش می‌گذارید، شاکی است. در صورتی که دلیل انتخاب این قوانین را برایش شرح دهید، بسیاری از ناراحتی‌ها و بحث‌ها خاتمه پیدا می‌کند.
▪ نوجوانی سنی است که فرد در آن حس می‌کند والدین از او متنفرند. به نوجوان ابراز عشق و علاقه کنید و به او نشان دهید که همواره برای کمک به او آماده‌اید.‌

groohashpazi.blogfa.com