فال نیک و بد زدن در همه اقوام بوده و هست. به نظر می رسد سرچشمه آن عدم دسترسی به واقعیات و ناآگاهی از علل واقعی حوادث است. فال اثر طبیعی ندارد، ولی دارای اثر روانی است. فال نیک، امید …
فال نیک و بد زدن در همه اقوام بوده و هست. به نظر می رسد سرچشمه آن عدم دسترسی به واقعیات و ناآگاهی از علل واقعی حوادث است. فال اثر طبیعی ندارد، ولی دارای اثر روانی است.
فال نیک، امید آفرین است، در حالی که فال بد، موجب ناامیدی، ناتوانی و نگرانی می شود. از آن جایی که اسلام همواره از مسائل مثبت استفاده می کند و با مضرات مبارزه می کند، به فال نیک توصیه فرموده، ولی فال بد را به شدت محکوم کرده است، حتی در بعضی روایات فال بد را در حد شرک به خدا شمردهاند. از راه فال نخود و قهوه نمیتوان به واقعیت یا حقیقتی اعتقاد پیدا کرد.
چنین کارهایی برای سرگرمی است یا ابزاری برای سوء استفاده مادی برخی میباشد اثر چنین فال هایی فقط جنبه روانی است. لازم است انسان با توکل به خدا به فالهای بد ترتیب اثر ندهد. اسلام در بسیاری از موارد، این گونه مفاهیم و پنداری را در کانال صحیح و سازنده قرار داده و به آن نقش ترتیبی داده است.در مورد آن چه میان عوام معروف است که می گویند فلان همسر، خوش قدم بود و یا بد قدم و از آن روزی که به خانه گام گذاشت، چنین و چنان شد، قطعاً خرافهای بیش نیست. اسلام به آن شکل سازنده تربیتی داده و امام صادق(ع) فرمود: "از بد قدمی زن آن است که مهرش سنگین باشد و مخارج و هزینهاش زیاد .الفاظی را که در مفاهیم خرافی، مردم به کار می برند، برای مفاهیم سازنده استفاده کرده و اندیشهای که بیراهه می رفت، به راه راست هدایت نموده است.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است