احتمال شکستگی استخوان ران و لگن در افرادی که سکته کردهاند دو برابر بیشتر است. این یافتهها بر ضرورت اقدامات پیشگیرانه پس از سکته اشاره داشته و حاکی از آن است که پس از سکته، …
احتمال شکستگی استخوان ران و لگن در افرادی که سکته کردهاند دو برابر بیشتر است.
این یافتهها بر ضرورت اقدامات پیشگیرانه پس از سکته اشاره داشته و حاکی از آن است که پس از سکته، کاهش توده استخوانی به سرعت آغاز میشود و پس از یک سال تراکم استخوان در ناحیه لگن و ران کاهش پیدا میکند.
متخصصان پیشنهاد میکنند این دسته از افراد با مصرف ویتامینD و افزایش تحرک و پویایی امکان ترمیم و بازگرداندن قدرت بدنی را برای خود فراهم آورند. هرشکلی که راه رفتن طبیعی را محدود میکند، باید اصلاح شود و بطور کلی درمانها را باید در اسرع وقت آغاز کرد.
افراد سالمند و کسانی که سکته کردهاند، برای جلوگیری از افتادن و زمین خوردن در آینده باید تراکم استخوانی خود را مورد سنجش قرار دهند و از روشهای پیشگیری کننده مانند استفاده از واکر، پوشیدن کفشهایی با پاشنههای پهن و کف غیرصاف و کاهش زمینه خطر در خانه و اطراف آن بهره بگیرند.
علاوه بر این باید نسبت به داروهای آنها توجه بیشتری داشت زیرا مصرف برخی از داروها مانند داروهای کاهش فشار خون و خوابآور احتمال افتادن را افزایش میدهند.
از آنجایی که در گذشته قربانیان سکته، پس از سکته عمر کوتاهی داشتند، مشکلات خاصی در این زمینه دیده نمیشد اما امروز آمار مرگ و میر پس از سکته کاهش یافته و از این رو مشکلات آینده این بیماران نیز مورد توجه قرار گرفته است.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است